pictopub.com

Body dysmorphic disorder is een psychische stoornis die wordt gekenmerkt door symptomen in de vorm van overmatige angst voor zwakte of het ontbreken van iemands fysieke verschijning..

Body dysmorphic disorder komt vaker voor op de leeftijd van 15 tot 30 jaar. Lijders aan deze aandoening voelen zich vaak beschaamd en rusteloos omdat ze denken dat ze slecht zijn, waardoor ze verschillende sociale situaties vermijden. Bovendien ondergaan patiënten vaak ook plastische chirurgie om hun uiterlijk te verbeteren.

Body dysmorphic disorder is vergelijkbaar met een eetstoornis in die zin dat het een negatieve kijk en angst heeft over het fysieke uiterlijk. Angst bij deze aandoening gaat echter niet over het gewicht en de algehele lichaamsvorm, maar eerder over fysieke tekortkomingen in bepaalde lichaamsdelen, bijvoorbeeld een gerimpelde huid, haaruitval, grote dijen of een platte neus.

Symptomen van lichaamsdysmorfe stoornis

Mensen met een lichamelijke dysmorfe stoornis hebben negatieve gedachten of gevoelens van angst over het ontbreken van een of meer lichaamsdelen. Negatieve gedachten die kunnen ontstaan ​​omdat de patiënt de vorm van zijn lichaam niet ideaal vindt. Delen van het lichaam waar patiënten zich vaak zorgen over maken, zijn onder meer:

• Gezicht bijvoorbeeld omdat de vorm van de neus te stomp is.
• Huid, bijvoorbeeld omdat er rimpels, acne of wondjes zijn.
• Haar, bijvoorbeeld door dunner wordend haar, uitval of kaalheid.
• Borsten of geslachtsdelen, bijvoorbeeld omdat de penis te klein is of de borsten te groot zijn.
• Benen, bijvoorbeeld vanwege de grote omvang van het bovenbeen.

Er zijn verschillende symptomen of gedragingen die een teken kunnen zijn dat een persoon lijdt aan een lichamelijke dysmorfe stoornis, waaronder:

• Langdurig reflecteren.
• Ledematen verbergen die als onvolmaakt worden beschouwd.
• Andere mensen vragen hem keer op keer gerust te stellen dat zijn gebreken niet al te duidelijk zijn.
• Herhaaldelijk meten of aanraken van delen van het lichaam die als onvolmaakt worden beschouwd.

Body dysmorphic disorder kan ook optreden wanneer overmatige angst ontstaat omdat u denkt dat uw lichaam te klein, te dun of niet gespierd genoeg is. Symptomen die in deze toestand kunnen voorkomen zijn:

• Te veel lichaamsbeweging voor een lange tijd.
• Overmatige consumptie van voedingssupplementen.
• Steroïden misbruiken.

Wanneer naar de dokter?

Mensen met een lichamelijke dysmorfe stoornis kunnen herhaaldelijk een arts raadplegen om manieren te vinden om hun uiterlijk te verbeteren. Het doel van het consult van de patiënt wordt echter minder precies.

U dient een psychiater te raadplegen als u ongepast gedrag opmerkt bij het beoordelen van uw uiterlijk, vooral als het gedrag:

• Interfereren met werk, schoolprestaties of relaties met anderen.
• Verlies van verlangen om in het openbaar uit te gaan en zich angstig voelen in de buurt van andere mensen.

Deze aandoening kan leiden tot ernstige depressie en zelfmoordgedachten.

Oorzaken van lichaamsdysmorfe stoornis

De belangrijkste oorzaak van body dysmorphic disorder is niet met zekerheid bekend. Toch wordt gedacht dat deze aandoening ontstaat door een combinatie van de volgende factoren:

• Genetica

  Volgens onderzoek komt body dysmorphic disorder vaker voor bij mensen met een familiegeschiedenis van de ziekte. Het is echter niet zeker of deze aandoening genetisch wordt overgeërfd of door opvoeding en het milieu.

• Afwijkingen van de hersenstructuur

  Aangenomen wordt dat afwijkingen in de structuur van de hersenen of de verbindingen daarin een lichamelijke dysmorfe stoornis veroorzaken.

• Omgeving

  Negatieve oordelen van de omgeving over het zelfbeeld van de patiënt, slechte ervaringen in het verleden of trauma in de kindertijd kunnen ertoe leiden dat iemand een lichamelijke dysmorfe stoornis ervaart.

Naast de factoren die het bovenstaande veroorzaken, zijn er verschillende aandoeningen die het ontstaan ​​van een lichamelijke dysmorfe stoornis kunnen veroorzaken, waaronder:

• Een andere psychische stoornis hebben, zoals een angststoornis of depressie.
• Bepaalde eigenschappen hebben, zoals perfectionisme of een laag zelfbeeld.
• Heb ouders of familie die overdreven kritisch zijn over hun uiterlijk.

DiagnoseDysmorfe stoornis van het lichaam

Body dysmorphic disorder is vaak moeilijk te detecteren omdat veel patiënten zich verlegen voelen en de neiging hebben om deze aandoening te verbergen. Artsen zullen patiënten die herhaaldelijk om plastische chirurgie vragen echter meestal doorverwijzen naar een psychiater.

Om de oorzaak te achterhalen en een passende behandeling te bieden, zal de psychiater de mentale toestand van de patiënt beoordelen door:

• Vraag naar de geschiedenis van medische aandoeningen en sociale relaties van patiënten en hun families.
• Voer een psychologische evaluatie uit om de risicofactoren, gedachten, gevoelens en gedragingen te bepalen die verband houden met het negatieve beeld van de patiënt over zichzelf.

Omgaan met lichaamsdysmorfe stoornis

Pogingen om body dysmorphic disorder te behandelen worden uitgevoerd met een combinatie van cognitieve gedragstherapie en medicatie.

Cognitieve gedragstherapie

Deze therapie is gericht op het identificeren van de relatie tussen gedachten, gevoelens en gedragingen. Met deze therapie wordt van patiënten verwacht dat ze het vermogen ontwikkelen om de problemen waarmee ze worden geconfronteerd te overwinnen. Deze therapie richt zich op:

• Corrigeren van valse overtuigingen over de fysieke zwakte of tekortkoming van de patiënt.
• Het minimaliseren van dwangmatig gedrag (herhaaldelijk een handeling uitvoeren).
• Ontwikkel een betere houding en gedrag met betrekking tot zelfbeeld en fysieke verschijning.

Cognitieve gedragstherapie kan ook in groepsverband worden gedaan. Vooral voor gevallen van body dysmorphic disorder bij kinderen en adolescenten moet deze gedragstherapie ouders en families betrekken.

Toediening van medicijnen

Tot nu toe is er geen medicijn gevonden dat kan behandelen lichaamsdysmorfe stoornis. Echter, antidepressiva serotonine-specifieke heropnameremmers (SSRI) kan worden gegeven om obsessieve gedachten en gedragingen bij patiënten te verminderen.

Dit medicijn wordt voorgeschreven door een arts als gedragstherapie de door de patiënt ervaren stoornis niet heeft kunnen overwinnen, of als symptomen lichaamsdysmorfe stoornis wordt erger. SSRI-medicijnen kunnen worden gegeven als een enkele therapie of in combinatie met andere medicijnen en gedragstherapie.

Als u wilt stoppen met het gebruik van SSRI-geneesmiddelen, moet de dosis geleidelijk worden verlaagd. Plotseling stoppen met het medicijn kan symptomen veroorzaken lichaamsdysmorfe stoornis weer verschijnen.

Andere medicijnen die kunnen worden gegeven zijn antipsychotica, zoals: olanzapine en aripiprazol. Antipsychotica kunnen alleen of in combinatie met SSRI-medicijnen worden gegeven.

Als cognitieve gedragstherapie en toediening van antidepressiva de toestand van de patiënt na 12 weken niet hebben verbeterd, kan de psychiater het type antidepressiva wijzigen.

In ernstige gevallen moeten patiënten in een ziekenhuis worden behandeld, bijvoorbeeld als ze niet in staat zijn om dagelijkse activiteiten uit te voeren of mogelijk gevaarlijk voor zichzelf zijn.

Complicaties van Body Dysmorphic Disorder

Complicaties die kunnen optreden bij patiënten met een lichamelijke dysmorfe stoornis zijn onder meer:

• Gezondheidsproblemen die verband houden met gewoontes die herhaaldelijk worden gedaan, zoals het prikken van de huid.
• Depressie.
• Obsessief-compulsieve stoornis.
• NAPZA misbruik.