Ziekte van Lyme - Symptomen, oorzaken en behandeling

Ziekte van Lyme of ziekte van Lyme is een ziekte die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie die wordt overgedragen via tekenbeten. Het meest voorkomende symptoom van de ziekte van Lyme is een karakteristieke rode uitslag op de huid.

De ziekte van Lyme kan erger worden en tot ernstige complicaties leiden. Daarom moet de behandeling zo snel mogelijk worden gestart nadat de symptomen van de ziekte van Lyme zijn opgetreden.

Oorzaken van de ziekte van Lyme

Ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door bacteriën Borrelia burgdorferi of Borrelia b. Een persoon kan de ziekte van Lyme krijgen als hij wordt gebeten door een soort teek Ixodes scapularis en Ixodes pacificus besmet met de bacterie.

In de meeste gevallen moet een geïnfecteerde teek minimaal 36-48 uur aan het menselijk lichaam gehecht blijven. Dus als je merkt dat een teek aan het lichaam vastzit, verwijder deze dan onmiddellijk om infectie te voorkomen.

Er zijn verschillende factoren die iemands risico op het ontwikkelen van de ziekte van Lyme kunnen vergroten, namelijk:

  • Frequente buitenactiviteiten, zoals kamperen, op dieren jagen en bergen beklimmen
  • Kleed je vaak open, dus het is gemakkelijk om luizen te krijgen ziekte van Lyme
  • Luizen niet direct van de huid verwijderen of niet op de juiste manier van de huid afkomen.

Symptomen van de ziekte van Lyme

Symptomen van de ziekte van Lyme kunnen van persoon tot persoon verschillen, maar ontwikkelen zich meestal in 3 stadia (stadia). In de meeste gevallen is het eerste symptoom dat verschijnt een huiduitslag genaamd erythema migrans. Deze uitslag heeft onderscheidende kenmerken, namelijk:

  • Roodachtig of paars zoals blauwe plekken
  • Verhoogt geleidelijk in een paar dagen, zelfs tot 30 cm
  • Voelt warm aan, maar veroorzaakt zelden pijn of jeuk
  • Verschijnt in het gebied van de tekenbeet, maar kan op andere delen van het lichaam verschijnen naarmate de ziekte vordert
  • Het is cirkelvormig en heeft soms een rode stip in het midden, die lijkt op een boogschietdoel

Hoewel erythema migrans is een typisch symptoom van de ziekte van Lyme, maar in sommige gevallen verschijnt de uitslag niet.

Andere symptomen van de ziekte van Lyme zijn afhankelijk van het stadium. Hieronder volgen de symptomen van de ziekte van Lyme op basis van het stadium of stadium van ziekteprogressie:

Fase 1

Stadium 1 is het stadium waarin de bacteriën zich niet door het lichaam hebben verspreid. Deze fase vindt plaats 1-2 weken nadat de patiënt door de nagel is gebeten. Symptomen die gepaard kunnen gaan met uitslag zijn:

  • Koorts
  • rillen
  • Spierpijn
  • Hoofdpijn
  • Keelpijn
  • Lichaam snel vermoeid
  • Gezwollen lymfeklieren

Stage 2

Fase 2 is de eerste fase van de verspreiding van bacteriën door het lichaam. Symptomen kunnen weken of maanden verschijnen nadat de patiënt door een teek is gebeten. In dit stadium kan uitslag verschijnen op delen van het lichaam die ver van het gebied van de tekenbeet zijn. Als ze niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen patiënten ook de volgende symptomen ervaren:

  • Stijve nek
  • Hartritmestoornissen of aritmieën
  • Aandoeningen van het zenuwstelsel, zoals een hangend gezicht, gevoelloze ledematen, geheugenstoornis of ontsteking van de hersenen, ontsteking van het slijmvlies van de hersenen (meningitis) en ontsteking van het ruggenmerg.

Fase 3

Stadium 3 is het stadium waarin de bacteriën zich door het lichaam hebben verspreid. Deze fase treedt op wanneer infecties in fase 1 en 2 niet worden behandeld. Stadium 3 kan maanden of jaren optreden nadat de persoon is gebeten door een teek.

Enkele van de symptomen van de ziekte van Lyme in stadium 3 zijn:

  • Artritis in een of meer grote gewrichten, zoals het kniegewricht
  • Ernstigere zenuwbeschadiging, zoals gevoelloosheid in de benen en armen
  • Encefalopathie, wat kan leiden tot geheugenverlies op korte termijn, moeite met concentreren en moeite met communiceren en slapen

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u symptomen van de ziekte van Lyme ervaart, vooral als u een teek vermoedt of bent gebeten. Hoe eerder u wordt behandeld, hoe beter de effectiviteit van de behandeling. Bovendien kan een snelle en passende behandeling complicaties voorkomen.

Het is belangrijk om te onthouden dat regelmatige controles bij de arts nog steeds moeten worden uitgevoerd, zelfs als de symptomen verdwijnen. Symptomen die verdwijnen, betekenen niet dat de infectie definitief is verdwenen. Volg het advies en de behandeling van de arts op totdat wordt verklaard dat de infectie volledig verdwenen is.

Diagnose van de ziekte van Lyme

Symptomen van de ziekte van Lyme zijn meestal vergelijkbaar met die van andere ziekten, dus het kan soms moeilijk zijn om de diagnose te stellen. Bovendien kunnen teken die de ziekte van Lyme overbrengen, onder bepaalde omstandigheden, ook andere ziekten overdragen en overbrengen.

Om erachter te komen of iemand de ziekte van Lyme heeft, zal de arts vragen naar de symptomen van de patiënt en of de patiënt ooit door luizen is gebeten. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waaronder door te kijken naar de kenmerken van de uitslag die verschijnt.

Om de diagnose te bevestigen, zal de arts hieronder verschillende ondersteunende onderzoeken uitvoeren:

  • Enzymgekoppelde immunosorbenstest (ELISA), een bloedtest om de aanwezigheid van antilichamen tegen bacteriën op te sporen Borrelia b
  • Western blot, wat een bloedtest is om de aanwezigheid van antilichamen die specifiek zijn voor eiwitten te detecteren Borellia b. Western blot ook gebruikt om een ​​positief resultaat op de ELISA-test te bevestigen

Houd er rekening mee dat de nauwkeurigheid van de resultaten van de twee bovenstaande tests afhankelijk is van wanneer de patiënt is geïnfecteerd met de ziekte van Lyme. In de eerste weken na infectie kan het testresultaat negatief zijn. Dit gebeurt omdat antistoffen tegen bacteriën Borellia b. pas enkele weken nadat de patiënt is geïnfecteerd gevormd.

Daarnaast zijn er verschillende andere tests die kunnen worden gedaan om de verspreiding van infectie in het lichaam te zien, namelijk:

  • Elektrocardiogram (ECG), om de elektrische activiteit van het hart te meten
  • Echocardiografie (echografie van het hart), om de toestand en structuur van het hart te zien
  • MRI van het hoofd, om de toestand van hersenweefsel te zien
  • Lumbaalpunctie, om hersen- en ruggenmergvocht te controleren

Behandeling van de ziekte van Lyme

De behandeling van de ziekte van Lyme is bedoeld om de infectie te behandelen en te voorkomen dat deze zich verspreidt. De ziekte van Lyme is gemakkelijk te genezen als het snel wordt behandeld, vooral als het nog in stadium 1 is.

De behandelingsmethode voor de ziekte van Lyme is door het geven van antibiotica die zijn aangepast aan de ernst en leeftijd van de patiënt. Soorten antibiotica die worden gegeven zijn amoxicilline, cefuroxim en doxycycline.

Bij de ziekte van Lyme die zich nog in de beginfase bevindt, zal de arts 10-14 dagen antibiotica te drinken geven. Als de ziekte van Lyme gepaard gaat met hartaandoeningen of aandoeningen van het centrale zenuwstelsel, zal de arts 14-28 dagen injecteerbare antibiotica geven.

Bij patiënten met de ziekte van Lyme, stadium 3, vergezeld van artritis, zal de arts gedurende 28 dagen orale antibiotica geven, vergezeld van de volgende acties:

  • Toediening van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.
  • Gewrichtsaspiratie, d.w.z. het verwijderen van vloeistof uit het aangetaste gewricht
  • Operatie om het ontstoken gewricht te verwijderen

De meeste patiënten met de ziekte van Lyme hebben maanden of jaren nodig om volledig te herstellen.

Complicaties van de ziekte van Lyme

In sommige gevallen voelen patiënten ondanks de behandeling nog steeds een aantal symptomen. Deze toestand heet post-ziekte van Lyme (PTLDS). PTLDS kan tot 6 maanden duren. Symptomen zijn onder meer:

  • Tintelingen of paresthesieën
  • Moeilijk om te slapen
  • Hoofdpijn
  • hoogtevrees
  • Chronische spier- of gewrichtspijn
  • Gehoorverlies
  • Verstoring humeur

Het is niet precies bekend waardoor PTLDS wordt veroorzaakt. Er wordt echter vermoed dat PTLDS optreedt als gevolg van een abnormale reactie van het immuunsysteem die wordt veroorzaakt door bacteriën.

Tijdens of na de behandeling kunnen patiënten als gevolg van bacteriële schade ook allergische reacties of ontstekingen van de huid, slijmvliezen, het zenuwstelsel of inwendige organen krijgen. Deze aandoening staat bekend als de Jarisch-Herxheimer-reactie.

Indien niet goed behandeld, kan de ziekte van Lyme ook leiden tot de volgende complicaties:

  • Hartritmestoornissen
  • Zenuwstelselaandoeningen, zoals hangend gezicht en neuropathie
  • Cognitieve stoornis, zoals geheugenstoornis
  • Chronische artritis als gevolg van de ziekte van LymeLyme-artritis)

Preventie van de ziekte van Lyme

De meest effectieve manier om de ziekte van Lyme te voorkomen, is door plaatsen te vermijden die een leefgebied zijn voor teken Borrelia, zoals struiken en grassen. Als u deze plaatsen echter niet kunt vermijden, kunt u enkele van de onderstaande stappen nemen om het risico op vlooienbeten te verkleinen:

  • Gebruik kleding die bedekt is, zoals shirts met lange mouwen, lange broeken, mutsen en handschoenen.
  • Breng een op de huid geteste insectenwerende crème aan, zoals een insectenwerende crème die minimaal 20% DEET bevat.
  • Maai het gras dat al lang in de tuin of rond het huis staat.
  • Controleer alle lichaamsdelen zorgvuldig en neem direct een douche en was kleding na activiteiten in het gras.
  • Als een teek op je huid terechtkomt, knijp of klop hem dan niet. Verwijder voorzichtig de luizen op het hoofd met een pincet. Breng daarna een antisepticum aan op de aangetaste huid.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found