pictopub.com

Hypogonadisme is een aandoening waarbij De geslachtsklieren maken niet genoeg hormonen aan. Deze aandoening kan verschillende aandoeningen veroorzaken, zoals impotentie bij mannen en menstruatiestoornissen bij vrouwen.

De geslachtsklieren bij mannen zijn de teelballen, terwijl de geslachtsklieren bij vrouwen de eierstokken zijn. Deze klieren zijn verantwoordelijk voor de productie van hormonen die de geslachtskenmerken reguleren, zoals de ontwikkeling van de testikels bij mannen en borstgroei bij vrouwen.

Dit hormoon reguleert ook de productie van mannelijk sperma, de productie van eieren en de vrouwelijke menstruatiecyclus. Niet alleen dat, geslachtshormonen spelen ook een rol in veel functies van andere lichaamsorganen, waaronder het hart en de hersenen.

Hypogonadisme kan optreden als gevolg van schade aan de geslachtsklieren of als gevolg van bepaalde ziekten. Deze aandoening kan niet alleen verstoringen in de seksuele functie veroorzaken, maar kan ook de algehele fysieke conditie beïnvloeden.

Oorzaken en soorten hypogonadisme

Op basis van de oorzaak is hypogonadisme verdeeld in primair en secundair. Primair hypogonadisme is een aandoening waarbij de geslachtsklieren zijn beschadigd, zodat ze niet genoeg geslachtshormonen kunnen produceren.

Enkele van de dingen die primair hypogonadisme kunnen veroorzaken zijn:

• Auto-immuunziekten, bijv. de ziekte van Addison
• Genetische aandoeningen, bijv. Klinefelter-syndroom, Turner-syndroom of Kallman-syndroom
• Nieraandoeningen
• Hartproblemen
• Ernstige infectie
• Letsel aan de testikels
• Hemochromatose of hoge ijzergehaltes in het bloed
• Cryptorchisme of niet-ingedaalde testikels
• Bijwerkingen van radiotherapie of chemotherapie bij de behandeling van kanker
• Operatie aan de geslachtsorganen

Ondertussen treedt secundair hypogonadisme op als gevolg van schade aan de klieren in de hersenen, namelijk de hypofyse (hypofyse) en hypothalamus, die verantwoordelijk zijn voor het verzenden van signalen naar de geslachtsklieren om hormonen te produceren. Aandoeningen die secundair hypogonadisme kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

• Verwonding of tumor van de hypofyse of hypothalamus
• Genetische aandoeningen, zoals het syndroom van Kallmann
• Infecties, waaronder HIV/AIDS-infectie
• Stralingsblootstelling aan het hoofd
• zwaarlijvigheid
• hersenoperatie
• Voedingstekorten, bijvoorbeeld door anorexia nervosa
• Drastisch gewichtsverlies
• Langdurig gebruik van corticosteroïden of opioïden
• Ziekten die ontstekingen veroorzaken, zoals tuberculose, sarcoïdose of histiocytose

Symptomen van hypogonadisme

Symptomen van hypogonadisme kunnen variëren, afhankelijk van het geslacht en de leeftijd van de patiënt. Hier is de uitleg:

Mannen voor de puberteit

Als hypogonadisme zich sinds de kindertijd heeft voorgedaan, bijvoorbeeld door een genetische aandoening, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Langzame of abnormale groei van de penis en testikels (dubbelzinnige genitaliën)
• Vergrote borsten (gynaecomastie)
• Handen en voeten lijken langer dan het lichaam
• Dunne en kleine lichaamshouding
• De stem wordt laat in de puberteit luider of wordt helemaal niet luider

Mannen na de puberteit

Als hypogonadisme optreedt na de puberteit, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Lichaam snel vermoeid
• concentratie moeilijkheid
• Verlies van spiermassa
• Verlies van seksueel verlangen
• Impotentie
• Verminderd haar op het gezicht en lichaam

Meisjes voor de puberteit

Hypogonadisme bij prepuberale vrouwen kan de volgende symptomen veroorzaken:

• Borsten groeien langzaam of helemaal niet
• De minste hoeveelheid haar die op de schaamstreek groeit
• Primaire amenorroe of vertraagde eerste menstruatie (>14 jaar)

Vrouwen na de puberteit

Als hypogonadisme optreedt bij een vrouw die de puberteit heeft doorgemaakt, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Menstruatie wordt zeldzaam (oligomenorroe) of treedt helemaal niet op gedurende meer dan 3 maanden
• Verminderd verlangen en humeur om activiteiten uit te voeren
• Lichaam voelt warm aan
• Hartkloppingen
• Droog poesje
• Verminderd seksueel verlangen
• Dikke witte afscheiding uit de borst

Wanneer naar de dokter?

U wordt geadviseerd een arts te raadplegen als u symptomen van hypogonadisme heeft zoals hierboven vermeld. Hoe eerder hypoginadisme wordt ontdekt en behandeld, hoe groter de kans dat het geneest.

Hypogonadisme kan van ouder op kind worden overgedragen. Als er een familielid is met een voorgeschiedenis van hypogonadisme of andere aandoeningen die hypogonadisme kunnen veroorzaken, moet u deze kwestie daarom met een kinderarts bespreken, zodat de toestand van de geslachtshormonen van het kind in een vroeg stadium kan worden gecontroleerd.

Diagnose van hypogonadisme

Diagnose van hypogonadisme begint met het stellen van vragen over symptomen, medische geschiedenis en medicijnen die worden gebruikt. De arts zal ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren door de toestand van de geslachtsorganen, haargroeipatronen en spiermassa te onderzoeken.

Voor een nauwkeurige diagnose zal de arts ook hormoontests uitvoeren, zoals:

• Inspectie follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH) geproduceerd door de hypofyse
• Testen van testosteronniveaus bij mannelijke patiënten
• Onderzoek van oestrogeenhormoonspiegels bij vrouwelijke patiënten

Hormooncontroles worden over het algemeen 's ochtends vóór 10 uur gedaan, wanneer de testosteron- en oestrogeenspiegels stijgen.

Naast hormoontests kunnen de volgende tests ook door een arts worden uitgevoerd om hypogonadisme te diagnosticeren:

• Spermaonderzoek bij mannelijke patiënten
• Controleer het niveau van ijzer en bloedplaatjes
• Controleer de prolactinehormoonspiegels
• Schildklierhormoon controle
• genetische test

Artsen kunnen ook een echo maken om erachter te komen of er problemen zijn met de eierstokken (eierstok), zoals cysten in de eierstokken en polycysteus ovariumsyndroom (PCOS). Een CT-scan of MRI kan ook worden gedaan om te controleren op een tumor in de hypofyse.

Hypogonadisme behandeling

Behandeling van hypogonadisme wordt afgestemd op het geslacht van de patiënt en de onderliggende oorzaak.

Hypogonadisme kan worden genezen als de oorzaak een behandelbare aandoening is, zoals obesitas. Als de oorzaak echter een ongeneeslijke aandoening is, zoals een genetische aandoening, kan hypogonadisme een chronische ziekte worden die een levenslange behandeling vereist.

Op basis van het geslacht van de patiënt zijn de volgende behandelingen die kunnen worden gedaan om hypogonadisme te behandelen:

Behandeling van hypogonadisme bij mannen

Bij mannelijke patiënten wordt hypogonadisme over het algemeen behandeld om het tekort aan het hormoon testosteron te dekken, door middel van testosteronvervangende therapie (testosteron vervangende therapie; TRT). TRT wordt gedaan door kunstmatig testosteron te geven dat kan worden gegeven in de vorm van:

• Gel

  De gel kan worden aangebracht op de bovenarmen, schouders, dijen of oksels. Zorg ervoor dat de gel wordt geabsorbeerd als de patiënt op het punt staat een bad te nemen.

• Injecteren

  Testosteroninjecties kunnen, afhankelijk van de bereiding, thuis of door een arts worden toegediend. Gewoonlijk worden injecties elke 2-3 weken gegeven.

• Tablet

  TRT-tabletten zorgen ervoor dat testosteron door het lymfesysteem wordt opgenomen.

• Koyo

  De pleister kan 's avonds op de dij, buik of rug worden aangebracht.

• Kauwgompasta

  De kauwgompleister heeft de vorm van een tablet, maar u mag er niet in bijten of doorslikken. De pleister wordt gebruikt op het bovenste tandvlees, tussen het tandvlees en de lippen, en moet elke 12 uur worden vervangen.

• Neusgel

  Anders dan de vorige gel, wordt deze gel in de neusgaten ingebracht. De gel wordt 2 keer in elk neusgat aangebracht, 3 keer per dag.

• Testosteron implantaten

  Testosteronimplantaten worden elke 3-6 maanden operatief in de huid ingebracht.

Het is belangrijk om te onthouden dat patiënten die TRT ondergaan regelmatig moeten worden gecontroleerd bij hun arts. De reden is dat deze therapie verschillende risico's kan veroorzaken, zoals: slaapapneu, borstvergroting, prostaatvergroting, verminderde spermaproductie, vorming van bloedstolsels en hartaanvallen.

Behandeling van hypogonadisme bij vrouwen

Hypogonadisme bij vrouwelijke patiënten wordt over het algemeen behandeld met oestrogeensubstitutietherapie in de vorm van pillen of pleisters. Artsen kunnen ook een laaggedoseerde testosterontherapie geven, samen met het hormoon dehydroepiandrosteron (DHEA) om verminderde zin in seks bij vrouwen te behandelen.

Bij vrouwen met stoornissen in de menstruatiecyclus of die moeilijk zwanger kunnen worden, zal de arts hormooninjecties geven choriogonadotropine (hCG) of pillen die het hormoon FSH bevatten om de eisprong op te wekken.

Complicaties van hypogonadisme

Hypogonadisme dat niet goed wordt behandeld, kan leiden tot een aantal complicaties, zoals:

• vroege menopauze
• Dor
• osteoporose
• Angststoornis of depressie
• Hartziekte
• Verstoorde relatie met partner

Preventie van hypogonadisme

Hypogonadisme veroorzaakt door genetische aandoeningen kan niet worden voorkomen. Sommige oorzaken van hypogonadisme, zoals ondervoeding, infectie en obesitas, kunnen echter worden voorkomen door ijverig te sporten, een gezonde levensstijl en voeding aan te nemen en een ideaal lichaamsgewicht te behouden.