pictopub.com

Het Asherman-syndroom is voorwaarde wanneer littekenweefsel gevormdin de baarmoeder of baarmoederhals. Deze aandoening, ook bekend als uteriene verklevingen, is een zeldzaam geval en wordt het vaakst ervaren door vrouwen die onlangs een operatie aan de baarmoeder hebben ondergaan, inclusief curettage.

Kortom, littekenweefsel is weefsel dat zich vormt tijdens het wondgenezingsproces. Deze wonden kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals brandwonden, pokkenlittekens, tot chirurgische littekens.

Bij het Asherman-syndroom vormt zich littekenweefsel in de baarmoeder, waardoor de binnenkant van de baarmoederwand of baarmoederhals aan elkaar blijft plakken, waardoor de baarmoeder kleiner wordt.

Op basis van de ernst is het Asherman-syndroom in drieën verdeeld, namelijk:

• Mild niveau, een aandoening waarbij baarmoederverklevingen optreden in minder dan een derde van de baarmoederholte
• Matig niveau, wat een aandoening is waarbij baarmoederverklevingen optreden in een derde tot twee derde van de baarmoederholte
• Ernstig niveau, een aandoening waarbij baarmoederverklevingen optreden in meer dan tweederde van de baarmoederholte of bijna alle delen van de baarmoeder

Oorzaken van het syndroom van Asherman

In de meeste gevallen treedt het Asherman-syndroom op nadat de patiënt een curettageprocedure heeft ondergaan. Deze curettageprocedure wordt meestal uitgevoerd na een miskraam of na het ervaren van een aandoening waarbij de placenta in de baarmoeder wordt vastgehouden (placentaretentie).

Het risico op het ontwikkelen van het Asherman-syndroom is groter als de curettageprocedure 2-4 weken na de bevalling wordt uitgevoerd. Bovendien, hoe meer curettage-procedures worden uitgevoerd (meer dan 3 keer), hoe groter het risico op het ontwikkelen van het Asherman-syndroom.

Naast de curettageprocedure kan het Asherman-syndroom ook voorkomen bij vrouwen met de volgende aandoeningen:

• Heeft u ooit een keizersnede gehad of baarmoeder gehecht om het bloeden te stoppen?
• Bestralingstherapie of radiotherapie van het bekkengebied ondergaan
• Lijdend aan infectie van voortplantingsorganen
• Lijdend aan tuberculose of schistosomiasis
• Lijdend aan endometriose
• Een operatie hebben ondergaan om vleesbomen of poliepen te verwijderen

Symptomen van het syndroom van Asherman

Elke patiënt kan verschillende symptomen ervaren, afhankelijk van de ernst. Hieronder volgen de symptomen van het Asherman-syndroom, gedeeld door de ernst:

Lichtniveau

Op een mild niveau kunnen sommige patiënten helemaal geen symptomen ervaren en kan de menstruatiecyclus nog steeds normaal verlopen. In bepaalde gevallen kunnen patiënten echter ook symptomen ervaren zoals hypomenorroe of een menstruatie die maar een beetje uit de hand loopt.

Gemiddeld niveau

Bij een matig niveau kan de patiënt symptomen van hypomenorroe ervaren als gevolg van uitgebreide baarmoederverklevingen. Als littekenweefsel een deel van de baarmoederhals bedekt, kunnen ook krampen en buikpijn optreden, omdat de baarmoeder harder zal proberen om het bloed naar buiten te duwen.

Gewichtsniveau

In ernstige mate zijn enkele van de symptomen die kunnen worden ervaren:

• Amenorroe of helemaal geen menstruatie
• Buikkrampen of pijn als gevolg van geblokkeerde menstruatie in de baarmoeder
• Retrograde menstruatie, een aandoening waarbij de menstruatiebloedstroom niet buiten het lichaam stroomt, maar in de bekkenholte

Bij matig of ernstig Asherman-syndroom kan de patiënte moeite hebben om zwanger te worden of een verhoogd risico lopen op een miskraam als zwangerschap mogelijk is.

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg uw arts als u de bovengenoemde symptomen ervaart. Deze symptomen kunnen optreden als gevolg van andere gezondheidsproblemen. Daarom is vroeg onderzoek nodig om een ​​nauwkeurige diagnose te krijgen en de behandeling te versnellen.

Diagnose van het Asherman-syndroom

Om het Asherman-syndroom te diagnosticeren, zal de arts beginnen met het vragen van de symptomen of klachten van de patiënt, de voorgeschiedenis van bevalling of curettage en de algemene medische geschiedenis van de patiënt.

Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek en verschillende andere ondersteunende onderzoeken uitvoeren, zoals:

• Hormoontests, om te controleren of er hormonale problemen zijn die menstruatiestoornissen veroorzaken
• Transvaginale echografie, om aandoeningen in de baarmoeder en baarmoederhals, eileiders en bekkengebied te zien door een echografieapparaat door de vagina in te brengen
• Hysteroscopie, om de toestand van de binnenkant van de baarmoeder te zien, door een buisje met een camera in te brengen (hysteroscoop)
• Hysterosalpingogram (HSG), om de toestand van de baarmoeder te zien met röntgenfoto's en de hulp van een speciale kleurstof die in de baarmoeder wordt ingebracht
• Hysterosonografie, om de toestand van de baarmoeder te zien met echografie en de hulp van een zoutoplossing (zout) die in de baarmoeder wordt ingebracht
• Bekken-MRI, om de toestand van de baarmoeder te zien als de vorige methoden niet kunnen worden gedaan, bijvoorbeeld vanwege zeer brede verklevingen van de baarmoeder
• Bloedonderzoek, om te controleren op andere aandoeningen die het Asherman-syndroom kunnen veroorzaken

Behandeling van Asherman-syndroom

Het Asherman-syndroom wordt behandeld met een operatie die tot doel heeft de grootte en vorm van de baarmoederholte te verbeteren. De operatie wordt uitgevoerd met behulp van een hysteroscoop. Deze operatie heeft de voorkeur voor patiënten met het Asherman-syndroom die pijn ervaren en zwanger willen worden.

Wanneer de operatie wordt uitgevoerd, zal de arts de patiënt algemene anesthesie geven zodat de patiënt geen pijn voelt. Daarna zal de arts het littekenweefsel verwijderen en de verklevingen in de baarmoeder verwijderen met behulp van een klein chirurgisch instrument dat aan het uiteinde van de hysteroscoop is bevestigd (buisje met een camera).

Nadat het littekenweefsel is verwijderd, zal de arts een paar dagen een kleine ballon in de baarmoeder plaatsen. Dit wordt gedaan om ervoor te zorgen dat de baarmoederholte open blijft tijdens de genezingsperiode en dat verklevingen niet opnieuw optreden.

Om infectie als gevolg van een operatie te voorkomen, kan de arts antibiotica voorschrijven. Artsen kunnen ook het hormoon oestrogeen geven, dat de baarmoederwand helpt herstellen, zodat patiënten met het Asherman-syndroom een ​​normale menstruatie kunnen ervaren.

Na een paar dagen kan de arts de hysteroscopie herhalen om te zien of de vorige operatie succesvol was en er geen verklevingen meer in de baarmoeder zijn. Na de actie is er nog steeds de mogelijkheid dat verklevingen opnieuw optreden. Daarom zal de arts de patiënte adviseren om 1 jaar te wachten om zwanger te worden.

Complicaties van het syndroom van Asherman

Complicaties kunnen optreden bij vrouwen die zwanger worden na een behandeling voor het Asherman-syndroom. Enkele van de complicaties zijn:

• Voortijdige geboorte
• Baby's geboren met een laag gewicht
• Afwijkingen van de baarmoeder
• Placenta accreta

Hoewel zeldzaam, kunnen de volgende complicaties ook optreden als gevolg van de hysteroscopische procedure:

• Bloeden
• Baarmoederperforatie, een penetrerende wond die optreedt in de baarmoederwand
• Bekkeninfectie

Preventie van Asherman-syndroom

Het Asherman-syndroom is moeilijk te voorkomen. Het risico kan echter worden verminderd als de curettage zorgvuldig wordt uitgevoerd en ondersteund door echografie. Bovendien wordt ook gedacht dat het geven van hormoontherapie aan vrouwen na een baarmoederoperatie het risico op het Asherman-syndroom vermindert.