Oogonderzoek en consult

Oogonderzoek en consult is test serie uitgevoerd om de kwaliteit van het gezichtsvermogen te bepalen en gezichtsveld. Dit onderzoek is ook nuttig voor het diagnosticeren van oogaandoeningen en bepaal de behandeling op gepaste wijze.

Over het algemeen wordt aanbevolen om routinematig oogtesten uit te voeren, ook als er geen klachten zijn, met als doel oogaandoeningen vroegtijdig op te sporen. Dit is belangrijk, aangezien oogaandoeningen die zich nog in een mild stadium bevinden, kunnen optreden zonder symptomen te veroorzaken waarvan de patiënt zich bewust is.

Indicaties voor oogonderzoek en consult

Hoe vaak oogonderzoeken en consulten worden uitgevoerd, hangt in het algemeen af ​​van de leeftijd van de patiënt. De uitleg is als volgt:

Baby

Bij de geboorte moeten de ogen van de baby worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat er geen infecties, geboorteafwijkingen, staar, glaucoom en oogtumoren zijn. Verdere oogonderzoeken worden aanbevolen wanneer de baby 6-12 maanden oud is. De doelen zijn onder meer het controleren van de ontwikkeling van de gezichtsscherpte van het oog, spierbewegingen en oogcoördinatie.

Kleuter

Oogonderzoek bij peuters kan worden gedaan als hij 3-5 jaar oud is. Dit is bedoeld om oogaandoeningen te voorkomen die bij peuters vaak voorkomen, zoals luie ogen (amblyopie), Gekruiste ogen en bijziendheid kunnen vroeg worden gedetecteerd.

Kinderen en tieners

In deze leeftijdscategorie is bijziendheid het meest voorkomende oogprobleem, maar het wordt zelden opgemerkt. Om bijziendheid vroegtijdig te kunnen detecteren en behandelen, wordt daarom aangeraden om hun ogen 1-2 keer per jaar te laten controleren..

Volwassen

Oogonderzoeken en consulten voor volwassenen met gezonde ogen worden als volgt aanbevolen:

  • 20-39 jaar: elke 5-10 jaar
  • Leeftijden 40-54 jaar: elke 2-4 jaar
  • Leeftijden 55-64 jaar: eens per 1-3 jaar
  • 65 jaar en ouder: elke 1-2 jaar

Ondertussen hebben mensen met de volgende aandoeningen vaker oogonderzoeken en consulten nodig:

  • Een bril of contactlenzen gebruiken
  • Lijdt aan diabetes
  • Lijdend aan hoge bloeddruk (hypertensie)
  • Heb een familiegeschiedenis van glaucoom
  • Regelmatig medicijnen gebruiken die de gezondheid van het oog beïnvloeden, zoals corticosteroïden, tamsulosine, anticonceptiepillen, cholesterolmedicatie, antihistaminica, diuretica en antidepressiva

Naast routinematige gezondheidscontroles, worden oogonderzoeken en consulten ook aanbevolen voor mensen die de volgende symptomen ervaren:

  • Rode en pijnlijke ogen
  • Wazig zien
  • Dubbel zicht
  • Gevoelig voor licht
  • Er is een klein object dat in zicht drijft (drijvers)

Oogonderzoek en consultatie Waarschuwing

De reeks tests in het oogonderzoek en consult zijn pijnloos en veilig uit te voeren. Er zijn echter verschillende dingen die patiënten moeten weten voordat ze een oogonderzoek en consultatie ondergaan, namelijk:

  • Vertel het uw arts als u medicijnen, supplementen of kruidenproducten gebruikt.
  • Vertel het uw arts als u oogproblemen of andere aandoeningen heeft.
  • Vertel het uw arts als u allergisch bent voor oogdruppels.

Bij sommige oogonderzoeksprocedures kunnen oogdruppels worden toegediend die het gezichtsvermogen enkele uren kunnen verstoren. Daarom is het raadzaam om familieleden of familie uit te nodigen om tijdens en na de procedure te begeleiden.

Voor oogonderzoek en consult

Oogonderzoek en consultatie worden uitgevoerd door een oogarts. Er is geen speciale voorbereiding voor dit examen. Patiënten worden echter aangemoedigd om vragen voor te bereiden die ze aan de arts willen stellen, zodat ze zo volledig en volledig mogelijk informatie krijgen.

Bovendien wordt patiënten die eerder een bril of contactlenzen hebben gebruikt, geadviseerd om deze, indien beschikbaar, samen met hun eerdere brillenglazen mee te nemen.

Oogonderzoek en consultatieprocedure

Het oogonderzoek en consult duurt meestal 45-90 minuten. De duur van het oogonderzoek hangt af van de uitgevoerde onderzoeksmethode en de algehele conditie van de ogen van de patiënt.

Het oogonderzoek begint met een consult. Patiënten worden aangemoedigd om de klachten die ze voelen, al dan niet gerelateerd aan de ogen, te melden. De oogarts zal ook vragen stellen over de medische geschiedenis van de patiënt en familie, inclusief een voorgeschiedenis van oogziekten, evenals eventuele medicijnen die worden gebruikt.

Vervolgens zal de arts een direct oogonderzoek uitvoeren door de mogelijkheid van stoornissen in de oogleden, wimpers en voorste oogbol te observeren.

Daarna kan het onderzoek vervolgd worden met meerdere reeksen testen, zoals:

1. Gezichtsscherptetest

Gezichtsscherptetests of oogzichttests worden uitgevoerd door een kaart weer te geven met letters van verschillende groottes, genaamd snellen grafiek.

De patiënt wordt op een afstand van 6 meter van de snellen grafiek, vervolgens gevraagd om tegelijkertijd te kijken naar de door de arts aangewezen letters. Als de resultaten van de gezichtsscherptetest abnormaal zijn, zal de arts een brekingstest uitvoeren om de juiste maat bril of contactlenzen te bepalen.

2. Brekingstest

Brekingstesten worden over het algemeen uitgevoerd met behulp van de methode vallen en opstaan met hulpmiddelen zoals een bril die u kunt gebruiken phoropter of proef lenzen. Wanneer de patiënt draagt phoropter of proeflens, zal de arts de lens van dit hulpmiddel veranderen totdat de patiënt de letters duidelijk kan zien die voorheen niet zichtbaar waren snellen grafiek.

Met proef lenzen, De arts zal ook het comfort van de te testen lens aanpassen voor dagelijks gebruik. De patiënt wordt gevraagd te lopen, rond te kijken of te lezen en vervolgens te beoordelen of de lens geschikt voor hem is.

Deze test is nuttig voor het detecteren van brekingsfouten, zoals bijziendheid (myopie), verziendheid (hypermetropie), oude ogen (presbyopie) en cilinderogen (astigmatisme), evenals om een ​​recept voor een bril of contactlenzen te bepalen.

3. Visuele veldtest

De gezichtsveldtest is handig om te meten hoe breed iemands ogen kunnen zien in vergelijking met het normale gezichtsveld. De arts zal de patiënt vragen om vanaf de voorkant van de patiënt naar een object te kijken dat zich in de middellijn bevindt.

Terwijl hij naar het object kijkt, wordt de patiënt gevraagd om de arts te vertellen over een ander object dat zijwaarts beweegt. Hoe ver het andere object nog met het oog kan worden gezien, zonder de oogbol te bewegen, daarvan beoordeelt de arts hoe breed iemands gezichtsveld is.

Deze gezichtsveldtest is nuttig voor het meten van het gezichtsveld dat kan afnemen door glaucoom of een beroerte.

4. Testen spleetlamp

Toets spleetlamp Dit gebeurt met een apparaat dat een dunne lijn licht in het oog schiet. Met spleetlamp, De arts kan afwijkingen in de oogleden, huid en weefsel rond de ogen, het oppervlak van de oogbol (hoornvlies en bindvlies), de iris (iris) en de lens duidelijker zien.

Soms kan de arts oogdruppels toedienen om de pupil te verwijden, zodat de diepere delen van het oog beter te zien zijn. Dit onderzoek kan ooglensafwijkingen (cataract), netvlies (netvliesloslating) en maculaire degeneratie detecteren.

5. Tonometrie

Tonometrie gebruikt een instrument dat een tonometer wordt genoemd om de druk in de oogbol te meten. Deze test zal artsen helpen bij het diagnosticeren van glaucoom.

Er zijn verschillende soorten tonometers. Er zijn tonometers die handmatig rechtstreeks op het oppervlak van de oogbol worden aangeraakt, sommige zijn digitale machines en hoeven niet in direct contact te staan. Bij gebruik van een handmatige tonometer krijgt de patiënt verdovingsdruppels, zodat deze procedure comfortabel blijft om te ondergaan.

Naast de tonometer kan de oogboldruktest ook worden gedaan met de vinger van de arts door de consistentie van de oogbol van de patiënt te voelen. Dit onderzoek is echter subjectief.

6. Echografie (USG) van het oog

Echografie van het oog maakt gebruik van geluidsgolven om afbeeldingen van structuren in het oog te produceren. Deze test is nuttig voor het evalueren van oogtumoren, cataracten of bloedingen in het netvlies.

7. Analyse hoornvlies en netvlies

Met bepaalde machines kunnen artsen afwijkingen in de kromming van het hoornvlies analyseren die visuele stoornissen kunnen veroorzaken, zoals astigmatisme. Deze test is ook nuttig voor het evalueren van de vorm van het hoornvlies van een patiënt voordat LASIK wordt ondergaan, een hoornvliestransplantatie wordt ondergaan of de juiste contactlens wordt gekozen.

Naast het hoornvlies kunnen ook het oppervlak en alle lagen van het netvlies met een computer in kaart worden gebracht. Dit onderzoek maakt het voor artsen gemakkelijker om retinale aandoeningen te analyseren die moeilijk te onderzoeken zijn met eenvoudigere onderzoeken, zoals: spleetlamp of oftalmoscoop.

8. Fluoresceïne-angiogram

Deze test wordt gedaan door het injecteren van een speciale kleurstof (contrast) genaamd fluoresceïne in de aderen in de arm. Deze stof zal zich snel naar de bloedvaten in het oog verplaatsen.

Met een speciale camera wordt de stroom van de stof in de bloedvaten achter het oog gefotografeerd. Deze test zal het voor artsen gemakkelijker maken om stoornissen in de bloedstroom in het netvlies en afwijkingen in de bloedvaten in het oog op te sporen.

Niet alle bovenstaande onderzoeken worden bij elk oogconsult uitgevoerd. De arts bepaalt op basis van leeftijd, klachten en oogaandoening het onderzoek dat de patiënt nodig heeft.

Na oogonderzoek en overleg

Na het onderzoek informeert de arts de patiënt over de testresultaten. Uit de resultaten van deze tests zal de arts verschillende dingen voor de patiënt concluderen, namelijk:

  • Is er een verstoring in het oog van de patiënt?
  • Moet de patiënt zichthulpmiddelen gebruiken of de lenzen van een gebruikte bril vervangen?
  • Of er al dan niet verdere behandeling nodig is, anders dan het gebruik van visuele hulpmiddelen

Bijwerkingen van oogonderzoek en consult

Bijwerkingen van oogonderzoek en consultatie kunnen optreden als de arts pupilverwijding (verwijding) met oogdruppels toepast bij de patiënt. Bijwerkingen van dilatatie zelf treden over het algemeen alleen op korte termijn op. Enkele van de bijwerkingen zijn:

  • Gevoelig voor licht
  • Wazig zien
  • Moeite met scherpstellen bij het kijken naar objecten dichtbij
  • Prikkelend gevoel bij het inbrengen van oogdruppels

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found