pictopub.com

Fecale incontinentie of vaginale incontinentie is een aandoening waarbij het lichaam de stoelgang niet kan beheersen. Deze aandoening zorgt ervoor dat ontlasting plotseling naar buiten komt, zonder dat de patiënt het beseft. Fecale incontinentie wordt beïnvloed door het einde van de darm (rectum), anus (rectum) en het zenuwstelsel dat niet normaal functioneert. Deze aandoening kan worden ervaren door ouderen (ouder dan 65 jaar) en vrouwen die een normale bevalling ondergaan.

Oorzaken van fecale incontinentie

Fecale incontinentie kan worden veroorzaakt door verschillende dingen, waaronder:

• anale sluitspierbeschadiging, de spierring aan het einde van het anale kanaal (anus). Deze aandoening kan worden veroorzaakt door een episiotomie of een vaginale chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd na een normale bevalling.
• Schade aan de zenuwen die de anale sluitspier aansturen. Deze aandoening kan het gevolg zijn van een bevalling, overmatig rekken tijdens de stoelgang of een dwarslaesie. Medische aandoeningen, zoals diabetes en multiple sclerose, Het kan ook de zenuwfunctie aantasten en fecale incontinentie veroorzaken.
• Chirurgische actie. Chirurgische procedures om aambeien of andere aandoeningen die verband houden met de anus of het rectum te behandelen, brengen het risico van zenuwbeschadiging met zich mee.
• rectale prolaps, Dit is een aandoening waarbij het rectum afdaalt naar de anus.
• rectocèle, dat is een aandoening waarbij het rectum bij vrouwen naar buiten uitsteekt naar het vaginale gebied.
• Beperkte ruimte in het rectum om ontlasting op te vangen. Deze aandoening treedt op als gevolg van littekenweefsel op de rectale wand, waardoor de flexibiliteit van het rectum wordt verminderd.
• Chronische constipatie. Deze aandoening zorgt ervoor dat de ontlasting hard wordt, waardoor het moeilijk is om door het rectum te bewegen en uit het lichaam te worden verdreven. Deze aandoening kan zenuw- en spierbeschadiging veroorzaken die fecale incontinentie veroorzaakt.
• Diarree. Diarree veroorzaakt meer waterige ontlasting, wat fecale incontinentie kan verergeren.
• Gebruik van laxeermiddelen op lange termijn.
• andere medische aandoeningen, zoals beroerte, dementie en de ziekte van Alzheimer.

Symptomen van fecale incontinentie

De symptomen zijn over het algemeen verschillend, afhankelijk van het type fecale incontinentie dat de patiënt ervaart. Dringende incontinentie (aandrangincontinentie) wordt gekarakteriseerd wanneer de patiënt een plotselinge aandrang voelt om te poepen en moeilijk onder controle te houden is. Ondertussen wordt passieve fecale incontinentie gekenmerkt door ontlasting zonder het te beseffen of zonder een drang om te poepen. Soms komt er ook ontlasting naar buiten wanneer de patiënt een stoelgang heeft.

Andere symptomen die mensen met fecale incontinentie kunnen ervaren zijn:

• Buikpijn of krampen
• Opgezwollen
• Constipatie
• Diarree
• Anus voelt jeukend of geïrriteerd
• Urine-incontinentie.

Bel onmiddellijk uw arts als er bloedingen of vlekken verschijnen. Deze aandoening kan symptomen van ontsteking in de dikke darm en het rectum vertonen, zoals colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn of een rectale tumor.

Diagnose van fecale incontinentie

Als eerste stap in de diagnose zal de arts een anamneseonderzoek uitvoeren. De arts zal vragen stellen over de frequentie van stoelgang, klachten en symptomen, het soort eten of drinken dat wordt geconsumeerd en de gebruikte medicijnen.

Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren door de toestand van de anus van de patiënt rechtstreeks te onderzoeken, inclusief een digitaal rectaal onderzoek om de sterkte van de anale sluitspier te controleren. Tijdens een digitaal rectaal onderzoek zal de arts de patiënt ook instrueren om te spannen om te zien of het rectum daalt (rectale verzakking).

Indien nodig zal de arts verdere tests uitvoeren om de diagnose te bevestigen, waaronder:

• ontlasting cultuur, namelijk laboratoriumonderzoeksprocedures door middel van ontlastingsmonsters om de aanwezigheid van infecties op te sporen die diarree en incontinentie veroorzaken.
• anorectale echografie, is een onderzoek van de structuur van de anale sluitspier met behulp van een stokachtig instrument dat in de anus en het rectum wordt ingebracht.
• MRI, om gedetailleerde beelden van de toestand van de anale sluitspier te verkrijgen en de toestand van de anale spieren te zien.
• barium klysma, namelijk onderzoek met röntgenstralen en bariumvloeistof om het onderste spijsverteringskanaal te onderzoeken, inclusief de dikke darm en het rectum.
• proctografie, dat is een onderzoek om de hoeveelheid ontlasting te meten die het lichaam kan verdrijven en de sterkte van het rectum te meten om te voorkomen dat de ontlasting doorsijpelt. Deze test maakt gebruik van röntgenfoto's om een ​​reeks bewegende beelden te produceren en wordt uitgevoerd terwijl de patiënt zijn behoefte doet in een speciaal toilet.
• Elektromyografie (EMG), om de functie en coördinatie van de spieren en zenuwen rond de anus en het rectum te controleren.
• colonoscopie, om de hele darm te onderzoeken met behulp van een flexibele buis met een camera die door de anus wordt ingebracht.

Fecale incontinentiebehandeling

De methode voor het behandelen van fecale incontinentie wordt bepaald op basis van de oorzaak. Er zijn verschillende behandelstappen die genomen kunnen worden, namelijk:

• Veranderingen in dieet. Als fecale incontinentie wordt veroorzaakt door diarree of constipatie, moeten veranderingen in het dieet worden aangebracht om de functie te herstellen en de stoelgang onder controle te houden. De arts zal de patiënt adviseren om de consumptie van vezelrijk voedsel (20-30 gram per dag) te verhogen, zodat de ontlasting dichter en gemakkelijker onder controle te houden is, en het vochtverbruik te verhogen.
• Drugs therapie. Sommige soorten medicijnen die artsen kunnen geven aan mensen met fecale incontinentie zijn:
• medicijnen tegen diarree, als loperamide.
• laxeermiddelen of laxeermiddelen, met lactulosegehalte. Dit type medicijn wordt meestal gegeven voor fecale incontinentie veroorzaakt door chronische constipatie.
• vezelsupplementen, constipatie te behandelen.

Als laxeermiddelen of supplementen niet helpen bij constipatie, kan uw arts een soort medicijn voorschrijven dat via uw rectum wordt ingebracht.

• Fysiotherapie. Fysiotherapie wordt gedaan om de kracht van de rectale spieren te herstellen, om zo de controle van de anale sluitspier en het gevoel om te poepen te verbeteren. Sommige methoden van fysiotherapie die kunnen worden gedaan, waaronder:
  • Biofeedback. Eenvoudige oefenbewegingen om de kracht van de rectale spieren, bekkenbodemspieren, spiersamentrekkingen tijdens het urineren en het gevoel van de drang om uit te scheiden te vergroten. Deze therapie wordt meestal uitgevoerd met behulp van anale manometrie of rectale ballonnen.
  • Vaginale ballonnen. Een pompachtig apparaat dat in de vagina wordt ingebracht om druk uit te oefenen op het rectale gebied.
  • Kegel oefeningen. Oefeningen om fecale incontinentie te verminderen en de bekkenbodemspieren te versterken die een rol spelen bij het functioneren van de urinewegen, het spijsverteringskanaal en de spieren in de baarmoeder van vrouwen. Kegelbewegingen worden gedaan door urine vast te houden en uit te laten om spiersamentrekkingen te produceren. Doe de oefening om de spieren 5-10 seconden aan te spannen en ontspan dan. Herhaal de samentrekkingsoefening 10-20 keer, minstens 3 keer per dag.
• Darm- of gastro-intestinale oefeningen. Oefeningen om de controle over het rectum en de anale spieren te verbeteren door activiteiten te doen die regelmatig worden gedaan, zoals:
  • Regelmatig poepen volgens een voorgeschreven schema, bijvoorbeeld na het eten.
  • Stimuleer de anale sluitspier met een gesmeerde vinger.
  • Zetpillen (geneesmiddelen die via het rectum of de vagina worden ingebracht) gebruiken om de stoelgang te stimuleren.
• Operatie.Als medicatie en fysiotherapie niet effectief zijn, kunnen chirurgische procedures worden uitgevoerd om fecale incontinentie te behandelen. Chirurgie is over het algemeen afgestemd op de algehele toestand van de patiënt en de oorzaak van fecale incontinentie. Enkele van de soorten operaties die kunnen worden uitgevoerd zijn:
  • sluitspierplastiek, dat is een chirurgische ingreep om zwakke of beschadigde rectale spieren te herstellen. Deze procedure wordt over het algemeen uitgevoerd bij patiënten met fecale incontinentie die een bevalling hebben ondergaan.
  • colostoma, is de procedure waarbij een gat in de buikwand wordt gemaakt om ontlasting (feces) af te leiden en te verwijderen. Vuil dat uit het gat komt, wordt opgevangen in een speciale zak die aan het gat wordt bevestigd.
  • correctie operatie, Dit is een procedure om beschadigde anale en rectale spieren te herstellen. Deze procedure wordt uitgevoerd om rectale prolaps, rectocele en aambeien te behandelen, die fecale incontinentie veroorzaken.
  • spiertransplantatie gracilis. Deze procedure wordt over het algemeen uitgevoerd bij patiënten die de zenuwfunctie in de anale sluitspier hebben verloren. Deze actie wordt gedaan door een spier van het bovenbeen te nemen die rond de sluitspier wordt geplaatst om de spier te versterken.
  • Zenuwstimulatie. De arts zal een apparaat in het lichaam plaatsen dat de zenuwen stimuleert en de anale spieren aanstuurt zodat ze normaal kunnen functioneren.

Preventie van fecale incontinentie

Fecale incontinentie is een aandoening die niet eenvoudig te voorkomen is omdat deze wordt bepaald door de oorzaak. De volgende stappen kunnen echter worden genomen om fecale incontinentie te voorkomen of de ervaren symptomen te verminderen. Onder andere zijn:

• Eet voedingsmiddelen met veel vezels en drink veel vocht om het risico op constipatie te verminderen.
• Oefen regelmatig.
• Niet persen bij het poepen. Spannen kan de rectale spieren verzwakken of zenuwen beschadigen, wat leidt tot fecale incontinentie.
• Vermijd de oorzaken van diarree door handhygiëne voor en na het eten te handhaven, evenals de netheid van het geconsumeerde voedsel.
• Gebruik katoenen ondergoed zodat de luchtstroom behouden blijft en er geen irritatie is.

Mensen met fecale incontinentie hebben meestal problemen met zelfvertrouwen en moeite als ze buitenshuis zijn. Hier zijn enkele dingen die mensen met fecale incontinentie kunnen doen om het comfort te behouden en het zelfvertrouwen met betrekking tot hun toestand te vergroten.

• Ontlast voordat u op reis gaat.
• Gebruik maandverband of luiers voor volwassenen als u lange afstanden aflegt.
• Vergeet niet om schoonmaakgereedschap klaar te maken en indien nodig extra kleding te verschonen.
• Vind direct de locatie van het toilet als je op je bestemming aankomt.
• Gebruik geurverdrijvende pillen (fecale deodorant) om de onaangename geur van ontlasting of gas (scheten) te verminderen.

Complicaties van fecale incontinentie

Er zijn verschillende complicaties die patiënten kunnen ervaren als fecale incontinentie niet onmiddellijk wordt behandeld, namelijk:

• Emotionele stoornis. Fecale incontinentie kan bij patiënten schaamte, frustratie en depressie veroorzaken. Deze aandoening zorgt er ook voor dat patiënten afstand nemen van het sociale leven.
• Huidirritatie. De huid rond de anus is erg gevoelig. Bij herhaald contact met uitwerpselen zal de huid geïrriteerd raken en pijn en jeuk veroorzaken. Als ze niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen er zweren ontstaan ​​die medische behandeling vereisen.