Rhesus-incompatibiliteit - Symptomen, oorzaken en behandeling

Rhesus-incompatibiliteit is een aandoening van de net geboren baby gevolg het verschil tussen rhesus bloedgroepen moeder en kind. Rhesus-incompatibiliteit gebeuren treedt op wanneer de foetus rhesuspositief is, terwijl haar moeder rhesus-negatief is.

Rhesus-bloedgroep heeft niet veel effect op de dagelijkse gezondheidstoestand van een persoon, maar zal wel een effect hebben tijdens de zwangerschap. Verschillen in de rhesusbloedgroep van de foetus en de moeder zullen ervoor zorgen dat de pasgeborene geelzucht en bloedarmoede (bloedarmoede) krijgt. De incidentie van rhesus-incompatibiliteit komt echter niet voor bij het eerste kind

Symptomen van rhesus-incompatibiliteit

Het belangrijkste symptoom van Rhesus-incompatibiliteit is geelzucht. De huid en ogen van de baby zullen er gelig uitzien door de ophoping van bilirubine in het lichaam (hyperbilirubinemie). Bilirubine is een stof die wordt geproduceerd wanneer rode bloedcellen worden vernietigd.

Naast geelzucht zorgt rhesus-incompatibiliteit ervoor dat de baby zwak, slaperig en langzaam beweegt.

Wanneer naar de dokter?

Als de aanstaande moeder rhesus-negatief (Rh-) is, terwijl haar partner rhesus-positief is (Rh+), raadpleeg dan onmiddellijk een gynaecoloog om zwangerschap en bevalling te plannen. Dit plan heeft tot doel hemolytische anemie bij later geboren baby's te voorkomen.

Om de rhesusbloedgroep te achterhalen, kunnen zwangere vrouwen en hun partners een bloedgroeponderzoek doen.

Oorzaken van rhesus-incompatibiliteit

Rhesus-incompatibiliteit kan optreden als een moeder rhesus-negatief is, een foetus bevat die rhesus-positief is. Het verschil in bloedgroep komt doordat de vader een positieve rhesusbloedgroep heeft. Gevallen van rhesus-incompatibiliteit zijn echter vrij zeldzaam.

Zwangere vrouwen met deze aandoening vormen pas na de eerste zwangerschap antistoffen tegen rhesus. Dit is de reden waarom gevallen van rhesus-incompatibiliteit niet optreden tijdens de eerste zwangerschap.

Terwijl in de tweede zwangerschap enzovoort, de antistoffen die in het lichaam van de moeder zijn gevormd, het bloed van de baby zullen aanvallen met de rhesus-positieve groep, waardoor de bloedcellen van de baby worden vernietigd.

Als een rhesus-negatieve moeder echter is blootgesteld aan een positieve rhesusbloedgroep, bijvoorbeeld door een bloedtransfusie, kan er al vanaf de eerste zwangerschap rhesus-incompatibiliteit optreden, omdat er eerder antistoffen zijn gevormd.

Rhesus-incompatibiliteitsdiagnose

Rhesus-incompatibiliteit kan worden vastgesteld tijdens de zwangerschap of na de bevalling. Tijdens de zwangerschap zijn de tests die kunnen worden gedaan: Coombs toets. Deze test wordt gedaan door een monster van het bloed van zwangere vrouwen te nemen en vervolgens te controleren op de aanwezigheid van rhesus-antilichamen. Coombs toets zal het niveau van antilichamen tegen rhesus in het bloed van zwangere vrouwen melden, die het risico lopen het lichaam van het kind binnen te dringen.

Nadat de baby is geboren, zal de baby waarvan wordt vermoed dat hij rhesus-incompatibiliteit heeft, een bloedonderzoek ondergaan. Bloedonderzoek bij zuigelingen waarvan wordt vermoed dat ze rhesus-incompatibiliteit hebben, is bedoeld om de niveaus van bilirubine (een stof die geel maakt), het aantal rode bloedcellen en hun structuur, en antilichamen tegen rhesus te berekenen.

Baby's die rhesus-incompatibel zijn, zullen hoge niveaus van bilirubine hebben, vooral binnen 24 uur na de geboorte, omdat veel bloedcellen worden vernietigd. Bovendien zullen bij zuigelingen met rhesus-incompatibiliteit ook antilichamen tegen rhesus in hun bloed worden gedetecteerd.

Behandeling en preventie van rhesus-incompatibiliteit

De focus van de behandeling en preventie van rhesus-incompatibiliteit is het verminderen van de effecten van de ziekte op de baby. Om rhesus-incompatibiliteit te voorkomen, kunnen artsen Rho-injecties geven wanneer de moeder haar eerste zwangerschap ondergaat.

Het geven van Rho tijdens de eerste zwangerschap zal helpen voorkomen dat het immuunsysteem van de moeder antistoffen tegen rhesus vormt. Rho-toediening kan op de volgende tijdstippen:

  • Na 28 weken van de eerste zwangerschap.
  • 72 uur na de bevalling is de baby resuspositief.

Met deze preventie wordt gehoopt dat het immuunsysteem van de moeder geen antistoffen tegen rhesus gaat vormen, zodat er in de tweede zwangerschap geen antistoffen zijn die het bloed van een rhesus-positieve foetus beschadigen.

Als een pasgeborene Rhesus-incompatibiliteit heeft, moet de baby worden behandeld met:

  • Bloedtransfusies geven om de vernietigde bloedcellen te vervangen.
  • Toediening van vloeistoffen of elektrolyten om uitdroging te voorkomen.
  • Fototherapie om bilirubinestoffen af ​​te breken die zich ophopen in de huid en organen van de baby.

Bloedtransfusies en fototherapie bij zuigelingen kunnen worden herhaald totdat de symptomen verdwijnen en de toestand verbetert. Herhaalde bloedtransfusies en fototherapie zijn afhankelijk van de ernst van de schade aan de rode bloedcellen veroorzaakt door Rh-incompatibiliteit.

Rhesus-incompatibiliteitscomplicaties

Milde rhesus-incompatibiliteit kan worden behandeld en de baby herstelt. Bij ernstige rhesus-incompatibiliteit kunnen echter complicaties optreden als gevolg van beschadiging van de rode bloedcellen, namelijk:

  • Ernstige bloedarmoede.
  • Hartfalen.
  • aanvallen.
  • Hersenbeschadiging bij zuigelingen door geelzucht (kernicterus).
  • Vochtophoping en zwelling van het lichaam van de baby.
  • Psychische aandoening.
  • Zenuwaandoeningen, zoals problemen met bewegen, horen of spreken.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found