pictopub.com

Het syndroom van Raynaud is een aandoening die wordt veroorzaakt door een verminderde bloedtoevoer naar bepaalde delen van het lichaam, met name de vingers of tenen, als gevolg van vernauwing van de slagaders. Deze aandoening zorgt ervoor dat de vingers of tenen te gevoelig zijn om te reageren op koude temperaturen, waardoor de huid bleek en blauw wordt. Soms komt het syndroom van Raynaud ook voor in de oren, neus, lippen en tong.

Er zijn twee soorten syndroom van Raynaud, namelijk:

• Primair syndroom van Raynaud (ziekte van Raynaud). Het meest voorkomende type van het syndroom van Raynaud en zonder enige onderliggende medische aandoening. Deze aandoening kan mild zijn en hoeft niet te worden behandeld.
• Secundair syndroom van Raynaud (fenomeen van Raynaud). Het secundaire syndroom van Raynaud wordt veroorzaakt door een andere medische aandoening, zoals een auto-immuunziekte of een slagaderaandoening. Dit secundaire type is ernstiger en vereist verdere behandeling en onderzoek in het ziekenhuis.

Deze aandoening veroorzaakt geen verlamming, maar kan de kwaliteit van leven van de patiënt beïnvloeden. Tijdens het syndroom van Raynaud zal de patiënt het moeilijk vinden om eenvoudige dingen te doen, zoals een overhemd dichtknopen.

Oorzaken van het syndroom van Raynaud

Het syndroom van Raynaud wordt veroorzaakt door vernauwing van de slagaders, wat resulteert in een verminderde bloedcirculatie in de vingers of tenen. Deze aandoening wordt veroorzaakt door verschillende risicofactoren die zich onderscheiden door het type syndroom, namelijk:

• Primair syndroom van Raynaud. De oorzaak van vernauwing van de slagaders bij het primaire syndroom van Raynaud is niet met zekerheid bekend, omdat deze aandoening optreedt zonder enige onderliggende ziekte. Er zijn echter verschillende risicofactoren waarvan wordt gedacht dat ze het optreden van het primaire syndroom van Raynaud veroorzaken. Onder andere zijn:
  • Leeftijd. Het primaire syndroom van Raynaud komt het meest voor bij mensen van 15-30 jaar.
  • Geslacht. Het primaire syndroom van Raynaud komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
  • erfelijkheidsfactor. Als een persoon een familielid heeft met het primaire syndroom van Raynaud, is de kans groter dat die persoon het primaire syndroom van Raynaud krijgt.
  • Klimaat.Het syndroom van Raynaud komt vaker voor bij mensen die in koude klimaten leven.
  • Spanning. Geestelijke stress veroorzaakt verschillende aandoeningen die leiden tot vernauwing van bloedvaten.
• Secundair syndroom van Raynaud (fenomeen van Raynaud). Het secundaire syndroom van Raynaud wordt veroorzaakt door de volgende factoren:
  • auto immuunziekte, zoals lupus, Reumatoïde artritis, en het syndroom van Sjögren.
  • arteriële aandoeningen, omvatten atherosclerose, de ziekte van Buerger en pulmonale hypertensie.
  • CTS (carpaal tunnel syndroom). Een aandoening die ontstaat door druk op de zenuwen in de hand.
  • Rook.Roken veroorzaakt vernauwing van bloedvaten.
  • bepaalde activiteiten, dat wil zeggen, dezelfde beweging gedurende een lange periode uitvoeren, zoals typen of een muziekinstrument bespelen, en machines bedienen met vrij luide trillingen.
  • bepaalde drugs, omvatten bètablokkers, migrainemedicijnen die ergotamine of sumatriptan bevatten, kankermedicatie (cisplatine en vinblastine), anticonceptiepillen en pseudo-efedrine.
  • hand- of voetletsel, bijvoorbeeld gebroken polsen, na een operatie aan de handen of voeten, en bevriezing.
  • Blootstelling aan bepaalde chemicaliën zoals nicotine en vinylchloride.

Symptomen van het syndroom van Raynaud

Symptomen van het syndroom van Raynaud komen aanvankelijk voor op één vinger of teen en verspreiden zich vervolgens naar de andere vingers. Soms hebben slechts één of twee vingers het syndroom van Raynaud. Symptomen van het syndroom van Raynaud treden op in drie fasen, namelijk:

• Fase 1: Vingers of tenen die aan koude temperaturen worden blootgesteld, worden bleek door een verminderde bloedstroom.
• Stage 2: Vingers of tenen worden blauw door gebrek aan zuurstoftoevoer. In dit stadium zullen de vingers koud en gevoelloos aanvoelen.
• Fase 3: Vingers of tenen worden weer rood omdat de bloedstroom sneller stroomt dan normaal. Tijdens deze fase voelt de vinger of teen tintelend, kloppend en kan zwelling optreden.

Soms gaat het syndroom van Raynaud gepaard met andere symptomen, zoals pijn en een branderig gevoel wanneer de bloedstroom snel terugkeert. Deze symptomen zullen langzaam verdwijnen wanneer de bloedstroom weer normaal wordt.

Bel onmiddellijk uw arts als:

• De symptomen worden erger.
• Symptomen hebben de dagelijkse activiteiten beïnvloed of verstoord.
• Een kant van het lichaam ervaart gevoelloosheid.
• Symptomen gaan gepaard met gewrichtspijn, huiduitslag en spierzwakte.
• Zijn ouder dan 30 jaar en hebben voor het eerst symptomen van het syndroom van Raynaud.
• Symptomen van het syndroom van Raynaud worden gevoeld door kinderen jonger dan 12 jaar.

Diagnose van het syndroom van Raynaud

Het diagnoseproces begint met een onderzoek van de medische geschiedenis om de symptomen en risicofactoren van de patiënt te zien. Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren door de vingers of tenen te onderzoeken op de conditie van de huid, nagels en bloedstroom, evenals tekenen van secundair Raynaud-syndroom. Daarnaast zal de arts ook verschillende diagnostische tests uitvoeren, waaronder:

• koude stimulatietest, is een diagnostische test die wordt uitgevoerd om symptomen van het syndroom van Raynaud op te wekken. Bij deze test wordt een temperatuurmeter op de vinger geplaatst, waarna de hand enkele minuten in ijswater wordt ondergedompeld. Nadat de hand is verwijderd, meet het apparaat hoe snel de vinger terugkeert naar de normale temperatuur. Mensen met het syndroom van Raynaud hebben meestal meer dan 20 minuten nodig voordat de vinger weer op normale temperatuur is.
• Naifold capillaroscopie. Deze test wordt gedaan door een druppel vloeistof of olie onder de nagel te brengen om de toestand van de slagaders onder de nagel door een microscoop te bekijken.
• Bloed Test. Bloedonderzoek wordt uitgevoerd om aandoeningen of medische aandoeningen die verband houden met het secundaire syndroom van Raynaud op te sporen. Soorten bloedonderzoeken die worden uitgevoerd, zijn onder meer:
  • volledige bloedtellingstest, om tekenen van infectie of de aanwezigheid van kankercellen in het bloed op te sporen.
  • Antinucleaire antilichaamtest (ANA), om te controleren op de aanwezigheid van antilichamen die auto-immuunziekten veroorzaken bij het secundaire syndroom van Raynaud.
  • erytrocytsedimentatiesnelheidstest, om de snelheid te bepalen waarmee rode bloedcellen naar de bodem van een glazen reageerbuis vallen of bezinken. Deze test wordt gedaan om een ​​ontsteking of infectie op te sporen.

Behandeling van het syndroom van Raynaud

Er is geen remedie voor het primaire en secundaire syndroom van Raynaud. Er wordt echter nog steeds gewerkt met als doel:

• Verlicht de symptomen en vermindert de ernst van Raynaud's.
• Voorkom netwerkschade.
• Behandel de onderliggende oorzaak van het syndroom van Raynaud.

Het primaire syndroom van Raynaud vereist geen specifieke medische behandeling. Er zijn verschillende stappen die genomen kunnen worden wanneer een aanval van het primaire syndroom van Raynaud optreedt, namelijk:

• Ga onmiddellijk naar een warmere kamer of ga naar een warmere kamer.
• Verwarm onmiddellijk uw handen of voeten door uw handen onder uw oksels te plaatsen of uw voeten in warm water te laten weken.
• Voer masserende bewegingen uit op de vingers of tenen.
• Oefen enkele ontspanningstechnieken als het primaire syndroom van Raynaud wordt veroorzaakt door stress.

Het secundaire syndroom van Raynaud is ernstiger en vereist medische aandacht door een arts. Er zijn verschillende behandelingsstappen voor het secundaire syndroom van Raynaud. Onder andere zijn:

• Drugs therapie. De toediening van medicijnen wordt afgestemd op de toestand van de patiënt en de oorzaak van de klachten. De soorten medicijnen die worden gegeven zijn:
  • calciumantagonist, om de bloedstroom in de kleine bloedvaten van de handen en voeten te verbeteren, waardoor de frequentie en ernst van de ervaren symptomen worden verminderd. Voorbeelden van calciumantagonisten zijn: nifedipine en amlodipine.
  • vaatverwijders, bloedvaten te verwijden. Voorbeelden van vaatverwijdende medicijnen die worden gegeven zijn nitroglycerine, antidepressiva, antihypertensiva en medicijnen tegen erectiestoornissen (sildenafil).
  • Injecteren botulinumtoxine. Botulinumtoxine of botox nuttig voor het verlammen van zenuwen, zodat ze niet overdreven reageren op koude temperaturen. Injecties worden herhaald.
• Neurochirurgie. Uw arts zal een operatie aanbevelen als de symptomen van het syndroom van Raynaud verergeren en medicamenteuze behandeling niet langer effectief is. De arts maakt kleine sneetjes en snijdt zenuwen door om de gevoeligheid te verminderen, zodat de frequentie en duur van symptoomaanvallen afnemen.

Complicaties van het syndroom van Raynaud

Er zijn verschillende complicaties veroorzaakt door het syndroom van Raynaud, waaronder:

• gangreen. Deze aandoening treedt op wanneer een slagader volledig geblokkeerd raakt en een infectie veroorzaakt. In zeldzame gevallen kan gangreen leiden tot amputatie van het aangetaste lichaamsdeel.
• sclerodermie, een auto-immuunziekte die verdikking of verharding van delen van de huid en bindweefsel veroorzaakt. Deze aandoening treedt op wanneer het lichaam te veel collageen aanmaakt.

Preventie van het syndroom van Raynaud

Er kunnen verschillende maatregelen worden genomen om het syndroom van Raynaud te voorkomen, namelijk:

• Gebruik handschoenen, een hoed, een jas of dikke kleding en laarzen als u bij lage temperaturen naar buiten gaat.
• Gebruik oordopjes en een gezichtsmasker als de neus- en oorpunten gevoelig zijn voor kou.
• Draag sokken, zelfs als je binnen bent of tijdens het slapen, vooral als je in een gebied woont met koude winters.
• Vermijd plotselinge temperatuurschommelingen, bijvoorbeeld van warme lucht naar een kamer met airconditioning.
• Gebruik bescherming of handcovers wanneer u iets van diepvries.
• Vermijd ernstige stress met meditatie of yoga.
• Vermijd het consumeren van te veel cafeïnehoudende dranken.
• Vermijd roken of zich in een gebied bevinden dat wordt omringd door rokers.
• Vermijd het gebruik van medicijnen die vernauwing van bloedvaten kunnen veroorzaken, zoals decongestiva.
• Vermijd het gebruik van gereedschappen die veel trillingen genereren, zoals: mixer of ander elektrisch gereedschap. Trillingen kunnen symptomen van het syndroom van Raynaud veroorzaken.