Hartenzymen en hun relatie tot hartaanvallen begrijpen

Hartenzymen zijn enzymen die een rol spelen bij het ondersteunen van het werk van de hartspier. Wanneer er schade optreedt, zoals bij een hartaanval, zal dit enzym in aantal in het bloed toenemen. door kDaarom worden hartenzymtests vaak gedaan als een manier om een ​​hartaanval te diagnosticeren.

Wanneer een persoon klaagt over pijn op de borst die wordt vermoed als een hartaanval, zal de arts een reeks onderzoeken uitvoeren, waaronder hartenzymtests. Hoe groter het aantal hartenzymen in het bloed, hoe groter de schade aan het hart van de patiënt.

Hartenzymen herkennen

Sommige soorten hartenzymen en eiwitten die vaak door artsen worden gecontroleerd wanneer iemand wordt verdacht van een hartaanval zijn:

Creatinekinase (Creatine kinase/CK)

Dit enzym wordt aangetroffen in lichaamsweefsels zoals skeletspieren, evenals in de hart- en hersenorganen. Verhoogde CK-enzymen kunnen wijzen op een hartaanval. CK-spiegels beginnen binnen 4-6 uur nadat de hartspier is beschadigd in het bloed te worden gedetecteerd en zullen tot 24 uur na een hartaanval toenemen.

Toch kan CK ook toenemen bij een aantal andere aandoeningen, zoals: rabdomyolyse, infectie, nierschade en spierdystrofie.

troponine

Troponinen zijn een soort eiwit dat wordt aangetroffen in het hart en de spieren. Er zijn 3 soorten troponine, namelijk troponine T, C en I, maar die samen met hartenzymen specifiek worden onderzocht, zijn troponine T en I. Troponinespiegels kunnen binnen 2-26 uur na hartspierbeschadiging stijgen.

Naast een hartaanval kunnen de troponinespiegels ook stijgen als er sprake is van ontsteking en beschadiging van de hartspier door andere ziekten, zoals myocarditis. Daarom is er nu een speciale troponine-assay beschikbaar, genaamd hooggevoelige cardiale troponine (hs-cTn). Dit type onderzoek kan hartschade door een hartaanval beter detecteren.

Myoglobine

Het is een eiwit dat voorkomt in skelet- en hartspieren. De myoglobinespiegels zullen binnen 2-12 uur na een hartaanval stijgen en binnen 24-36 uur na een hartaanval weer normaal worden.

Omdat het bij andere aandoeningen verhoogd kan zijn, worden myoglobinespiegels vaak gecontroleerd in combinatie met hartenzymen en andere harttesten, zoals een ECG om een ​​hartaanval te diagnosticeren.

In de praktijk is de diagnose van een hartaanval niet alleen gebaseerd op de resultaten van hartenzymen, maar vereist ook een lichamelijk onderzoek door een arts, plus andere ondersteunende tests, zoals ECG, angiografie en hartkatheterisatie.

Cardiale enzymonderzoeksprocedure

De procedure voor het controleren van hartenzymen is vrij eenvoudig en er zijn geen speciale voorbereidingen nodig, zoals eerst vasten of stoppen met het nemen van bepaalde medicijnen.

De arts zal echter enkele belangrijke dingen vragen, te beginnen met een familiegeschiedenis van hartaandoeningen of wat de patiënt eerder heeft meegemaakt, een voorgeschiedenis van het gebruik van medicijnen, tot de symptomen die de patiënt voelde voordat een hartenzymtest werd uitgevoerd.

In principe lijkt deze test erg op een bloedtest, met de volgende stappen:

  • De arts of medisch officier bindt de arm van de patiënt vast met: tourniquet om de bloedstroom te vertragen en de aderen beter zichtbaar te maken.
  • Doktoren identificeren de locatie van de ader en reinigen vervolgens het gebied dat moet worden geïnjecteerd met alcohol.
  • Doktoren begonnen bloed af te nemen met een injectiespuit.
  • Nadat het bloed is afgenomen en de spuit uit de ader is getrokken, zal de medic gaas of pleister aanbrengen om de injectieplaats te bedekken.

Behandeling van hartaanvallen

Wanneer de patiënt symptomen van een hartaanval ervaart, zoals ernstige pijn op de borst die uitstraalt naar de armen of nek, koud zweet en zwakte, moet de patiënt onmiddellijk naar de eerste hulp van het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan voor verder onderzoek en behandeling door een arts.

Als de resultaten van de hartenzymtest bevestigen dat de patiënt een hartaanval heeft, zal de arts een behandeling geven, zoals het plaatsen van een infuus en het toedienen van zuurstof, bloedverdunnende medicijnen, clopidogrelen medicijnen om de blokkade in de bloedvaten van het hart te doorbreken.

In bepaalde gevallen wordt de patiënt na behandeling op de SEH doorverwezen naar een cardioloog voor hartkatheterisatie of hartchirurgie. Daarna moet de patiënt in het ziekenhuis worden opgenomen om zijn toestand te controleren.

Tijdens de behandeling zal de arts de toestand van de patiënt controleren en de hartenzymen periodiek controleren om de toestand van het hart te beoordelen.

Nadat hij naar huis mag, zal de arts de patiënt ook adviseren om een ​​gezond dieet en een gezonde levensstijl te volgen om zijn hartgezondheid te behouden en het risico op een herhaalde hartaanval te verminderen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found