Rhabdomyosarcoom - Symptomen, oorzaken en behandeling

Rhabdomyosarcoom is een kanker die groeit in bindweefsel en skeletspieren. Dit type kanker is zeldzaam en meer veelkinderen aanvallen. Rabdomyosarcoom kan elk deel van het lichaam met spieren aantasten, inclusief de nek, borst, buik, het gebied rond de ogen of de benen.

Rhabdomyosarcoom is afkomstig van rhabdomyoblastcellen, dit zijn cellen die zich vroeg in de zwangerschap vormen en zich ontwikkelen tot skeletspieren, die ongecontroleerd en snel groeien en het omliggende gezonde weefsel beschadigen.

Soorten rabdomyosarcoom

Rhabdomyosarcoom is een zeldzame vorm van kanker. Er zijn verschillende soorten rabdomyosarcoom, namelijk:

Embryonaal rabdomyosarcoom

Embryonaal rabdomyosarcoom is het type rabdomyosarcoom dat het vaakst voorkomt bij kinderen jonger dan 6 jaar. Gewoonlijk groeit embryonaal rabdomyosarcoom in het hoofd-halsgebied, de blaas en de geslachtsorganen.

Dit type rabdomyosarcoom verspreidt zich snel, maar reageert goed op de behandeling.

Alveolair rhabdomyosarcoom

Alveolair rabdomyosarcoom is een type rabdomyosarcoom dat vaak voorkomt bij adolescenten. Dit type rabdomyosarcoom heeft de neiging de benen, borst en buik aan te vallen.

Alveolair rabdomyosarcoom verspreidt zich snel en is moeilijker te behandelen dan embryonaal rabdomyosarcoom. Daarom moeten patiënten met deze tumor intensief worden behandeld.

Pleomorf rabdomyosarcoom

Pleomorf rabdomyosarcoom of anaplastisch rabdomyosarcoom is een zeldzaam type rabdomyosarcoom. Dit type tumor komt vaker voor bij volwassenen.

In vergelijking met andere soorten rabdomyosarcoom reageert anaplastisch rabdomyosarcoom minder op behandeling, waardoor het moeilijker te genezen is.

Oorzaken en risicofactoren van rabdomyosarcoom

Rhabdomyosarcoom treedt op wanneer rhabdomyoblastcellen zich abnormaal ontwikkelen en ongecontroleerd groeien. Deze cellen vormen vervolgens tumoren die gezond lichaamsweefsel kunnen beschadigen en zich door het lichaam kunnen verspreiden.

Het is niet bekend waarom deze aandoening optreedt. Toch kunnen de volgende factoren iemands risico op het ontwikkelen van rabdomyosarcoom verhogen:

  • Mannelijk geslacht
  • Onder de 10 jaar
  • Lijdend aan genetische aandoeningen, zoals neurofibromatose type 1, Li-Fraumeni-syndroom, Beckwith-Wiedemann-syndroom, Costello-syndroom en Noonan-syndroom
  • Heb een familiegeschiedenis van rhabdomyosarcoom
  • Blootstelling aan röntgenstraling ervaren terwijl ze nog in de baarmoeder zijn
  • Een moeder hebben met een voorgeschiedenis van drugsmisbruik en alcoholverslaving, vooral tijdens de zwangerschap

Symptomen van rabdomyosarcoom

Hoewel het vaker voorkomt bij kinderen, kan rabdomyosarcoom ook volwassenen treffen. Symptomen van rabdomyosarcoom zijn afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor, evenals de ernst van de patiënt.

Het verschijnen van knobbels en zwelling is een van de eerste tekenen van rabdomyosarcoom. De knobbel zal worden gevolgd door het verschijnen van andere symptomen, afhankelijk van het gebied en de locatie van de tumorgroei.

Symptomen van rabdomyosarcoom in het hoofd-halsgebied:

  • Hoofdpijn
  • Verstopte neus
  • Gezwollen ogen
  • Ogen uitsteken
  • Hangende oogleden
  • Cockeye
  • Bloeden uit het oor
  • bloedneus

Symptomen van rabdomyosarcoom in de maag:

  • Grap
  • Buikpijn
  • Constipatie

Symptomen van rabdomyosarcoom in de urinewegen en het voortplantingssysteem:

  • Moeite met plassen of poepen
  • Er zit bloed in de urine of ontlasting
  • Knobbels of bloedingen in de vagina of het rectum

Symptomen van rabdomyosarcoom in de armen of benen:

  • Zwelling in de benen
  • Pijn of gevoelloosheid in het gebied waar de tumor groeit

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u of uw kind een van de bovenstaande symptomen of tekenen vertoont, vooral als deze al lang aanhouden. Vroege detectie en behandeling zullen naar verwachting de verspreiding van rabdomyosarcoom naar andere organen voorkomen.

Diagnose van rabdomyosarcoom

De arts zal vragen naar de symptomen en medische geschiedenis van de patiënt en zijn familie, gevolgd door een grondig lichamelijk onderzoek, inclusief het controleren op knobbels of zwelling die groeit.

Om rabdomyosarcoom te bevestigen, zal de arts verdere onderzoeken uitvoeren met de volgende methoden:

  • Bloedonderzoek, inclusief genetische tests, volledig bloedbeeld, leverfunctietests en bloedchemietests
  • Scantests, zoals echografie, röntgenfoto's, CT-scan, PET-scan, MRI en botten scan (botscan), die tot doel heeft de locatie van de tumor te detecteren en of deze zich heeft verspreid
  • Biopsie of weefselafname van het beenmerg, om te bepalen of de tumor kanker is en om het type rabdomyosarcoom te bepalen

Als de patiënt wordt gediagnosticeerd met rabdomyosarcoom, zal de arts het stadium of de ernst bepalen om de uit te voeren behandelingsprocedure te bepalen. Deze stadiëring is gebaseerd op de grootte en of de tumor zich heeft verspreid naar lymfeklieren of andere delen van het lichaam.

Fase 1

In stadium 1 rhabdomyosarcoom kan de grootte van de tumor variëren en lymfeklieren en nabijgelegen organen binnendringen, maar is niet uitgezaaid naar verre organen. Tumoren in stadium 1 beginnen meestal te groeien in de:

  • Het gebied rond de ogen
  • Hoofd en nek, behalve het gebied nabij het slijmvlies van de hersenen
  • Urine en genitaal kanaal, behalve blaas en prostaat
  • galkanaal

Stage 2

Rhabdomyosarcoom stadium 2 wordt gekenmerkt door een tumor die kleiner is dan 5 cm en niet is uitgezaaid naar de lymfeklieren. In dit stadium begint de tumor meestal te groeien in de:

  • Blaas en prostaat
  • Armen en benen
  • Spieren nabij het slijmvlies van de hersenen
  • Andere lichaamsdelen die niet worden genoemd in fase 1

Fase 3

Stadium 3 wordt gekenmerkt door een tumor van minder of meer dan 5 cm, die begint te groeien in hetzelfde gebied als rabdomyosarcoom in stadium 2. Het verschil is dat een tumor in stadium 3 zich heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren en andere delen van het lichaam.

Fase 4

In stadium 4 is de kanker uitgezaaid naar de lymfeklieren en andere organen, zoals de lever, longen en beenmerg.

Behandeling van rabdomyosarcoom

Behandeling voor rabdomyosarcoom combineert meestal de ene behandelmethode met de andere. Hier is de uitleg:

Operatie

Chirurgie heeft tot doel de kanker en het omliggende weefsel te verwijderen. In sommige gevallen kan de tumor echter niet volledig worden verwijderd, dus moet chemotherapie of radiotherapie worden uitgevoerd.

Chemotherapie

Chemotherapie heeft tot doel de tumor vóór de operatie te verkleinen en het risico te verkleinen dat de kanker na de operatie teruggroeit. Sommige van de geneesmiddelen die worden gebruikt bij rabdomyosarcoom-chemotherapie zijn doxorubicine, vincristine, cyclofosfamide en etoposide.

Radiotherapie

Radiotherapie heeft tot doel kankercellen te doden met behulp van hoge stralingsbundels. Radiotherapie wordt meestal gecombineerd met chemotherapie en gebeurt over een periode van enkele weken. Bestralingstherapie wordt 5 dagen per week gedaan, met elke sessie ongeveer 15-30 minuten.

Complicaties van rhabdomyosarcoom

Rhabdomyosarcoom kan metastaseren of zich uitbreiden naar andere organen. Dit maakt het behandelings- en herstelproces moeilijker. Meestal zijn de organen die het meest worden aangetast door de verspreiding van rabdomyosarcoom de botten, lymfeklieren en longen.

Bovendien kunnen rabdomyosarcoom-patiënten ook andere complicaties ervaren als gevolg van bijwerkingen van de behandeling, waaronder:

  • Gehoorstoornissen
  • Groeistoornissen
  • Vruchtbaarheidsstoornissen
  • Nier- en hartaandoeningen
  • Rhabdomyosarcoom komt terug

Preventie van rabdomyosarcoom

Rhabdomyosarcoom kan niet worden voorkomen, vooral niet die optreden als gevolg van genetische aandoeningen of een familiegeschiedenis van deze ziekte. Zwangere vrouwen kunnen echter het risico verminderen dat hun ongeboren kind rabdomyosarcoom ontwikkelt door drugsmisbruik en consumptie van alcoholische dranken tijdens de zwangerschap te vermijden.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found