pictopub.com

Schouderdislocatie is een aandoening waarbij de bovenkant van het armbeen loskomt van het schoudergewricht. Het schoudergewricht is het gemakkelijkst ontwrichte gewricht, omdat het in verschillende richtingen kan worden bewogen en de holte in dit gewricht een ondiepe holte is.

Hoewel het naar achteren of naar beneden kan worden losgemaakt, wordt het onderarmbot vaker naar voren losgemaakt (anterieure schouderdislocatie). Deze aandoening treedt meestal op wanneer een persoon voorwerpen gooit of het lichaam vasthoudt tijdens het vallen.

Schouderdislocatie kan iedereen overkomen, maar deze aandoening wordt vaker ervaren door ouderen, mannen onder de 30 jaar en mensen met te flexibele gewrichtsaandoeningen.

Schouder dislocatie symptomen

Schouderdislocatie zal tekenen vertonen zoals:

• Verandering in de vorm van de schouder. Schouders die meestal rond lijken, zien er meer boxy uit.
• Er is een uitstulping nabij de schouder.
• De armen zijn niet in hun juiste positie.
• Zwelling en blauwe plekken rond de schouder.

Een persoon met een ontwrichte schouder zal schouderpijn ervaren en moeite hebben met het bewegen van de arm. Ook de spieren rond de schouders voelen gespannen aan, of er is gevoelloosheid van de nek tot aan de vingers. Bel onmiddellijk uw arts als u deze symptomen ervaart.

Oorzaken van schouderdislocatie

Schouderdislocaties worden veroorzaakt door verwondingen aan de schouder, waaronder:

• Sport. De soorten sporten die vaak schouderdislocaties veroorzaken, zijn voetbal, volleybal en gymnastiek.
• Kverkeersongeluk. Een voorbeeld is een motorongeluk, dat een harde klap op de schouder kan veroorzaken.
• Val. Als je valt, zullen je handen reflexen om je lichaam vast te houden. Dit kan leiden tot schouderluxatie.
• Elektrocutie.Wanneer ze worden geëlektrocuteerd, kunnen de armspieren oncontroleerbare bewegingen maken waardoor de armbeenderen van hun plaats kunnen glijden.

Diagnose schouderdislocatie

Allereerst zal de arts vragen naar de gebeurtenis waardoor het bovenarmbeen is losgekomen. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. De arts zal ook röntgenfoto's maken van de schouder van de patiënt om te zien hoe ver het schoudergewricht is losgemaakt en om schade aan het omliggende weefsel te detecteren.

Schouder dislocatie behandeling

Bij een lichte schouderluxatie wordt de patiënt geadviseerd de behandeling thuis zelfstandig uit te voeren. Het doel is om pijn te verlichten en het herstelproces van een ontwrichte schouder te versnellen. Deze zelfzorg omvat:

• Schouder kompres. Het comprimeren van de schouder met ijs gewikkeld in een handdoek kan zwelling en pijn verminderen. Doe het gedurende 15-20 minuten, 3-4 keer per dag. Nadat de pijn en zwelling zijn verdwenen, gebruikt u een handdoek gedrenkt in warm water om te comprimeren. Warme kompressen zijn handig om gespannen spieren te ontspannen. Doe een warm kompres gedurende 20 minuten.
• Laat je schouders rusten. Til geen zware gewichten op en hef uw armen niet op, totdat de conditie van de schouders verbetert. Vermijd ook bewegingen die eerder schouderdislocatie veroorzaakten, evenals bewegingen die pijn veroorzaken.
• Kneem verlichtende medicatie pijnlijk. Pijnstillers, zoals paracetamol, kunnen de pijn helpen verminderen. Volg de instructies voor het gebruik van het geneesmiddel en stop met het innemen van het geneesmiddel nadat de pijn is verdwenen.

Bij ernstige schouderdislocatie zullen artsen verdere behandeling uitvoeren, waaronder:

• Installatie van steunen. De arts zal een speciale steun bevestigen zodat de schouder van de patiënt niet kan worden bewogen. De duur van de ondersteuning is afhankelijk van de conditie van de geblesseerde schouder, het kan slechts enkele dagen tot maximaal 3 weken zijn. Volledig herstel kan echter 3-4 maanden duren.
• Met betrekking totschouderpositie (gesloten reductie). De arts zal het verplaatste of losgemaakte bovenarmbot van de patiënt terugbrengen naar zijn oorspronkelijke positie. Voorafgaand aan de procedure krijgt de patiënt spierverslappers, sedativa of anesthetica om de pijn tijdens de procedure te verminderen. De pijn zal verdwijnen zodra het bovenarmbeen terugkeert naar zijn positie.
• Operatie. Een operatie wordt uitgevoerd door een orthopedisch arts als de schouderdislocatie herhaaldelijk is opgetreden en het steunweefsel rond de schouder zwak is. Chirurgie heeft tot doel de positie te corrigeren en het ondersteunende weefsel dat zwak of gescheurd is aan te spannen. Patiënten hebben ook een operatie nodig als ze schade aan zenuwen of bloedvaten hebben. Dit gebeurt echter zelden.

Nadat de schouderluxatie verbetert, wordt de patiënt aanbevolen om fysiotherapie te ondergaan. Het doel van fysiotherapie bij schouderdislocatie is om het bewegingsbereik, de kracht en de stabiliteit van het schoudergewricht te herstellen. Op die manier kunnen patiënten terugkeren naar hun normale activiteiten.

Schouder dislocatie complicaties

Schouderdislocatie kan verschillende complicaties veroorzaken, waaronder:

• Schade aan de weefsels rond de gewrichten, zoals spieren, het bindweefsel tussen botten (ligamenten), of het weefsel dat botten met spieren verbindt (pezen).
• Zenuw- of bloedvatbeschadiging.
• De schouder wordt instabiel en er bestaat een risico op herhaalde dislocaties.
• artritis (artritis) langdurig of chronisch.

Preventie van schouderdislocatie

Schouderdislocaties kunnen op verschillende eenvoudige manieren worden voorkomen, waaronder:

• Oefen regelmatig, om de kracht en flexibiliteit van de gewrichten en spieren van de schouder te behouden.
• Draag beschermende uitrusting, bij sporten waarbij fysiek contact betrokken is, zoals voetbal.
• Wees voorzichtig in doen werkzaamheid, om niet te vallen of letsel op te lopen dat een risico op schouderluxatie met zich meebrengt.

Een persoon die een ontwrichte schouder heeft gehad, heeft meer kans om de schouder opnieuw te ontwrichten. Volg daarom een ​​fysiotherapieprogramma voor schouderdislocatie zoals aanbevolen door een medisch revalidatiearts, om de schouderstabiliteit en kracht te behouden.