pictopub.com

Phlegmon is een ontsteking van het weefsel onder de huid die veroorzaakt door een infectie enpus produceren. Naast de huid kan phlegmon ook voorkomen in inwendige organen, zoals de amandelen en appendix.

Phlegmon kan zich snel verspreiden, zodat het in sommige gevallen levensbedreigende aandoeningen veroorzaakt, zoals phlegmon dat optreedt in de mondbodem, bekend als phlegmon. angina van Ludwig.

Oorzaken van Phlegmon

Phlegmon wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. De bacteriën die deze aandoening het vaakst veroorzaken zijn: Staphylococcus aureus en Streptokokken groep A.

De volgende zijn enkele van de manieren waarop phlegmons voorkomen:

• Bacteriën komen binnen via krassen, insectenbeten of snijwonden in de huid, waardoor phlegmon onder de huid ontstaat
• Bacteriën infecteren de mond, bijvoorbeeld door een tandheelkundige ingreep, en veroorzaken phlegmon of mondabces
• Bacteriën die het lichaam binnendringen, kleven aan de wanden van inwendige organen, zoals de wanden van de maag en appendix, en veroorzaken dan phlegmon

Symptomen van Phlegmon

Symptomen die gepaard gaan met phlegmon variëren, afhankelijk van de locatie en de ernst van de infectie. Over het algemeen kunnen symptomen van phlegmon worden herkend aan het verschijnen van koorts, hoofdpijn, vermoeidheid en gezwollen lymfeklieren.

Naast deze symptomen kan phlegmon ook gepaard gaan met verschillende symptomen. Phlegmon op de huid gaat meestal gepaard met de volgende symptomen:

• Rode huid
• Gezwollen
• Voelt zo ziek
• Pus gevormd onder de huid zonder duidelijke grenzen

Ondertussen, als phlegmon voorkomt in interne organen, kunnen de symptomen zijn:

• Pijnlijk
• Verminderde orgaanfunctie  

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg een arts als de symptomen van phlegmon verschijnen zoals hierboven vermeld. Een snelle en passende behandeling speelt een zeer belangrijke rol bij de genezing van phlegmon.     

Diagnose phlegmon

In sommige gevallen kan phlegmon andere infecties van de weke delen nabootsen, zoals cellulitis en abcessen, waardoor het moeilijk te onderscheiden is. Er zijn echter verschillende kenmerken die elke aandoening kunnen onderscheiden.

Ontsteking bij patiënten met cellulitis treedt op als gevolg van infectie van de huid en het onderliggende weefsel. Als het niet onmiddellijk wordt behandeld, vormt het gebied dat door cellulitis is aangetast, een ommuurde holte gevuld met pus, een abces genoemd.

Phlegmon is anders dan een abces, omdat phlegmon geen holte met een wand heeft, dus de ontsteking die optreedt kan uitgebreider zijn dan een abces.

Om phlegmon te diagnosticeren, begint de arts het onderzoek door vragen te stellen over de symptomen en klachten die de patiënt ervaart, zoals wanneer, hoe en hoe lang de symptomen zijn opgetreden. De arts zal ook vragen stellen over de medische geschiedenis van de patiënt en de medicijnen die worden gebruikt.

Daarna wordt de diagnose voortgezet door een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Phlegmon op de huid is meestal goed zichtbaar. Wat betreft phlegmon in inwendige organen, zal de arts meestal het pijnlijke lichaamsdeel voelen om de aanwezigheid of afwezigheid van een knobbel te detecteren.

Er kan ook onderzoek worden gedaan om de diagnose te bevestigen, vooral als phlegmon in inwendige organen voorkomt. De volgende zijn enkele van de onderzoeken die kunnen worden uitgevoerd om phlegmon te diagnosticeren:

• Bloed- en urineonderzoek
• Scans, zoals echografie, CT-scan, röntgenfoto's en MRI

Behandelingphlegmon

Behandeling voor phlegmon hangt af van de locatie van de phlegmon en de ernst van de aandoening. Over het algemeen kan phlegmon echter worden behandeld met antibiotica en een operatie. Hier is de uitleg:

antibiotica

Sommige antibiotica die artsen kunnen voorschrijven om phlegmon te behandelen, zijn penicillines en cefalosporines. Andere behandelingen die kunnen worden gedaan om de symptomen te verlichten, zijn het geven van koortsverlichters, koude of warme kompressen op het pijnlijke gebied en volledige rust.

Operatie

Soms is een operatie nodig om de verspreiding van de infectie te voorkomen en complicaties te voorkomen. Chirurgie is ook nodig voor ernstige gevallen, zoals phlegmon in de mondbodem en phlegmon in het voeringweefsel dat de gewrichten bedekt.  

Bij phlegmon dat in de huid voorkomt, kan een operatie nodig zijn om dood huidweefsel te verwijderen. Ondertussen, om phlegmon in inwendige organen te behandelen, heeft een operatie tot doel de pus in de organen te verwijderen.

In ernstige gevallen kan phlegmon een levensbedreigende aandoening zijn. Met de juiste behandeling is phlegmon echter over het algemeen te genezen. Daarom is het erg belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen wanneer u symptomen van phlegmon ervaart.  

Complicaties phlegmon

Indien onbehandeld, kan phlegmon zich uitbreiden naar diepere weefsels, wat ernstige complicaties kan veroorzaken. De volgende complicaties kunnen optreden als gevolg van phlegmon:

• Infectie van de lymfeklieren en hun kanalen
• Tromboflebitis
• Sepsis     
• Bloed overgeven
• peritonitis
• oesofagitis
• Slokdarmstenose en perforatie
• empyeem
• mediastinitis
• Verlamming van het geïnfecteerde lichaamsdeel

preventie phlegmon

Er is geen vaccin dat bacteriële infecties kan voorkomen Stafylokokken aureus en Streptokokken groep A veroorzaakt phlegmon. Bacteriële infecties kunnen echter worden voorkomen door de volgende stappen te nemen:

• Gebruik een vochtinbrengende crème op een droge huid om kloven te voorkomen.
• Houd je lichaam schoon, bijvoorbeeld door regelmatig te baden en regelmatig je handen te wassen.
• Vermijd het delen van persoonlijke spullen, zoals tandenborstels en drinkglazen.
• Kook het voedsel totdat het volledig gaar is.
• Gebruik medicijnen zoals voorgeschreven door uw arts als u een wond of infectie op de huid heeft.