pictopub.com

Insulinomen zijn tumoren die in de alvleesklier groeien. De alvleesklier is een orgaan in het spijsverteringsstelsel dat het hormoon insuline aanmaakt. Insuline heeft het lichaam nodig om de suikerspiegel in het bloed te reguleren. Onder normale omstandigheden maakt de alvleesklier alleen insuline aan als het lichaam het nodig heeft. De insulineproductie zal toenemen wanneer het suikergehalte (glucose) in het bloed hoog is, en zal afnemen wanneer het glucosegehalte laag is.

Bij mensen met insulinoom wordt insuline echter nog steeds door de alvleesklier geproduceerd zonder beïnvloed te worden door de glucosespiegels in het bloed. Deze aandoening kan leiden tot hypoglykemie (glucosespiegels onder de normale limieten), met symptomen zoals duizeligheid, wazig zien en verminderd bewustzijn.

Insulinomen zijn zeldzame tumoren en worden operatief behandeld om de tumor te verwijderen. Nadat de tumor die insulinoma veroorzaakt is verwijderd, zal de gezondheidstoestand van de patiënt herstellen.

Symptomen van insuline

Symptomen van insulinoom variëren, van mild tot ernstig, afhankelijk van de ernst van de ziekte. Hoewel de symptomen van insulinoma enigszins moeilijk te identificeren zijn, zijn de symptomen van deze ziekte over het algemeen:

• Duizelig
• Zwak
• Zweten
• Hongerig
• Wazig of dubbel zien
• Gewichtstoename plotseling
• Humeur (humeur) verandert vaak
• Zich verward, angstig en prikkelbaar voelen
• Tremoren (schudden).

In ernstige omstandigheden kunnen epileptische aanvallen optreden. Tumoren interfereren ook met het werk van de hersenen en de bijnieren, die een rol spelen bij het reguleren van de hartslag en stress. Naast epileptische aanvallen kunnen ernstige insulinoomsymptomen variëren van hartkloppingen tot coma.

Hoewel zeldzaam, kunnen tumoren groter worden en zich verspreiden naar andere delen van het lichaam. Bij deze aandoening kunnen de symptomen van insulunioom diarree, buik- of rugpijn en geelzucht (geelzucht) omvatten.

Oorzaken van insuline

De exacte oorzaak van insuline is niet bekend. Deze tumoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De vatbare leeftijd voor deze tumor is 40-60 jaar.

Hoewel de exacte oorzaak niet bekend is, zijn een aantal factoren die iemands risico op het ontwikkelen van insulinoom kunnen verhogen:

• Meerdere endocriene neoplasie type 1 of Syndroom van Werner, is een zeldzame ziekte waarbij tumoren groeien op de endocriene klieren, darmen en maag.
• Neurofibromatose type 1, is een genetische aandoening die een verminderde celgroei veroorzaakt, zodat tumoren in zenuwweefsel en huid groeien.
• Tubereuze sclerose, Dit zijn niet-kankerachtige tumoren die zich op veel plaatsen ontwikkelen, zoals de hersenen, ogen, hart, nieren, longen of huid.
• Von Hippel-Lindau-syndroom, is een genetische aandoening die de groei van een verzameling tumoren of cysten (zakjes gevuld met vloeistof) veroorzaakt in een aantal organen, zoals de bijnieren, pancreas, nieren en urinewegen.

Diagnose van insulinoom

De veroorzaakte symptomen zullen de basis vormen voor het vermoeden van de arts dat een patiënt een insulinoom heeft.

Naast het controleren van de symptomen van de patiënt, zal de arts de diagnose ook versterken door middel van bloedonderzoeken om de bloedsuikerspiegel en het insulinegehalte te controleren. Bloedonderzoek is bedoeld om te zien:

• Hormonen die de insulineproductie verstoren
• Geneesmiddelen die de alvleesklier kunnen triggeren om meer insuline te produceren
• Eiwitten die functioneren om de insulineproductie te remmen.

Als de resultaten van het bloedonderzoek wijzen op een insulinoom, zal de arts verdere tests aanbevelen. Bij dit vervolgonderzoek wordt de patiënt gevraagd om 48-72 uur te vasten. De patiënt wordt in het ziekenhuis opgenomen, zodat de bloedsuikerspiegel continu door de arts kan worden gecontroleerd. De arts zal de suiker- en insulinespiegels van de patiënt om de 6 uur controleren. De verhouding van deze onderzoeken zal worden beoordeeld door een arts en de basis worden voor de diagnose van insulinoom. Onderzoek met een CT-scan of MRI wordt ook gebruikt om artsen te helpen bij het bepalen van de locatie en grootte van de tumor.

Als de tumor niet via beide procedures kan worden gevonden, kan de diagnose worden gesteld via een endoscopische echografie. Bij deze procedure zal de arts een speciaal instrument inbrengen in de vorm van een flexibele buis die lang genoeg in de mond is om de maag en dunne darm van de patiënt te bereiken. Deze tool zal geluidsgolven genereren en omzetten in visuele beelden, om aandoeningen in de maag te zien, vooral de alvleesklier.

Zodra de locatie van de tumor is gevonden, kan de arts een kleine hoeveelheid tumorweefsel als monster nemen. Dit monster kan later worden gebruikt om te bepalen of de tumor in de pancreas kanker is of niet.

Behandeling en preventie van insuline

Chirurgie is de belangrijkste stap om insuline te behandelen. De gebruikte techniek kan laparoscopische of open chirurgie zijn. Laparoscopie wordt uitgevoerd wanneer slechts één tumor groeit. Bij een laparoscopie maakt de chirurg een kleine incisie in de buik van de patiënt en brengt een speciaal instrument in de vorm van een buis met aan het uiteinde een kleine camera in, die de arts helpt bij het verwijderen van de tumor.

Ondertussen wordt bij insulinomen met meerdere tumoren een operatie uitgevoerd met open chirurgie om een ​​deel van de pancreas te verwijderen dat is overgroeid met tumoren. De alvleesklier moet tenminste 25% worden gespaard om de functie van de alvleesklier bij het produceren van voedselverterende enzymen te behouden.

Tien procent van de insulinomen is kwaadaardig (kankerachtig), dus chirurgische verwijdering van de tumor alleen is niet voldoende om het te behandelen. Aanvullende behandelingen voor de behandeling van kwaadaardige insulinomen zijn onder meer:

• Cryotherapie - een procedure waarbij een speciale vloeistof wordt gebruikt om kankercellen te bevriezen en te doden.
• Radiofrequente ablatie - gebruikt hittegolven die rechtstreeks op kankercellen worden afgevuurd om ze te doden.
• Chemotherapie - kankertherapie door medicijnen te geven om kankercellen te doden.

Insulinoom Complicaties

De volgende complicaties van insulinoom kunnen optreden:

• Herhaling van insulinoom, vooral bij patiënten met meer dan één tumor
• Ontsteking en zwelling van de alvleesklier
• Ernstige hypoglykemie
• Verspreiding van kwaadaardige tumoren (kanker) naar andere delen van het lichaam
• Suikerziekte.

Insulinoom Preventie

Preventie van deze ziekte is niet bekend. U kunt zich echter inspannen om uw bloedsuikerspiegel binnen normale grenzen te houden. Deze inspanningen omvatten het verminderen van de consumptie van rood vlees, het consumeren van fruit en groenten, regelmatig sporten en stoppen met roken.