pictopub.com

Apraxie is een neurologische aandoening die het motorische systeem aantast. Deze aandoening zorgt ervoor dat de spieren de hersencommando's niet goed kunnen ontvangen, zodat de patiënt bepaalde bewegingen niet kan uitvoeren, ook al zou hij dat willen.

Apraxie kan in verschillende delen van het lichaam voorkomen, hoewel het over het algemeen de spieren van de mond aantast. In dit geval zal de patiënt het moeilijk vinden om bewegingen te maken, zoals fluiten, lippen likken, tong uitsteken of zelfs praten.

Verschillende oorzaken van apraxie

Apraxie kan optreden als gevolg van stoornissen in de grote hersenen, met name het deel dat functioneert om bewegingen te controleren en te onthouden. De storing kan door veel dingen worden veroorzaakt, zoals:

• Neurodegeneratieve ziekten die een verminderde zenuwfunctie veroorzaken, zoals de ziekte van Alzheimer, dementie en de ziekte van Parkinson.
• Hersentumor.
• slagen.
• Letsel aan de hersenen.

Naast de verschillende aandoeningen hierboven, worden ook aangeboren afwijkingen en genetische aandoeningen geassocieerd met apraxie. Daarom kan apraxie al op zeer jonge leeftijd optreden, namelijk in de kindertijd.

Symptomen van apraxie

Symptomen van apraxie kunnen variëren en zijn niet noodzakelijk hetzelfde bij elke patiënt. Maar over het algemeen klagen patiënten over een onvermogen om activiteiten en bewegingen uit te voeren die ze eerder gewend waren. Bijvoorbeeld:

• Onvermogen om te schilderen en te tekenen, hoewel hij vroeger zelfs als schilder bekwaam was.
• Onvermogen om te hoesten, kauwen, slikken, hoesten, fluiten en loensen.
• Moeite met het uitspreken en ordenen van woordvolgorde voor korte of lange zinnen, zelfs wanneer ze worden geïnstrueerd en aanwijzingen krijgen.

Als apraxie optreedt bij kinderen, zijn enkele van de symptomen die kunnen optreden:

• Te laat praten.
• Moeite met het rijgen van woorden.
• Moeite met het uitspreken van lange zinnen.
• Moeite met het imiteren van wat andere mensen zeggen.
• Beweeg uw lippen, kaak of tong meerdere keren voordat u spreekt.

Hoe apraxie te behandelen?

Symptomen die apraxie suggereren, moeten worden gecontroleerd door een neuroloog. Om deze ziekte te diagnosticeren, zal de arts een aantal tests uitvoeren, variërend van een MRI tot een onderzoek van het hersenvocht, om de oorzaak te achterhalen.

Zodra de oorzaak van apraxie bekend is, zal de behandeling dienovereenkomstig worden aangepast. Als apraxie bijvoorbeeld een symptoom is van een ziekte, wordt de ziekte eerst behandeld. Apraxie kan optreden bij andere neurologische ziekten of aandoeningen, zoals afasie.

Bij het omgaan met apraxie zullen artsen patiënten ook adviseren om ergotherapie te ondergaan. In deze therapie zullen patiënten worden geleerd hoe ze het lichaam en de gezichtsspieren moeten bewegen, evenals verschillende communicatietechnieken, waaronder:

• Herhaalt een woord of zin vele malen.
• Zeg bepaalde woorden en leer van het ene woord naar het andere te gaan.
• Leer nauwkeurig te observeren hoe de mond van de therapeut beweegt bij het uitspreken van een woord of zin.
• Oefen het spreken voor een spiegel. Het is bedoeld om patiënten te helpen mondbewegingen te onthouden wanneer ze een woord of zin zeggen.

Daarnaast kunnen patiënten ook andere communicatietechnieken leren, zoals gebarentaal, om het communiceren met anderen te vergemakkelijken.

Het verliezen van de controle over de beweging van de mond of andere lichaamsdelen belemmert niet alleen de activiteit, het kan ook een mentale klap zijn voor mensen met apraxie.

Indien toegestaan ​​om aan te slepen, kan deze aandoening het zelfvertrouwen verminderen en het sociale leven van de patiënt verstoren. Daarom is de hulp van een psycholoog en morele steun van de familie nodig voor de succesvolle behandeling van apraxie.