pictopub.com

HELLP-syndroom is een reeks gebeurtenissen die een zwangerschap kunnen bedreigen. HELLP staat voor drie voorwaarden, namelijk:

• H (hemolyse), namelijk de vernietiging of vernietiging van rode bloedcellen, die tot taak hebben zuurstof van de longen naar de rest van het lichaam te transporteren.
• EL (verhoogdlever enzymen), of verhoogde niveaus van enzymen die door de lever worden geproduceerd, als gevolg van een verminderde leverfunctie.
• LP (laag aantal bloedplaatjes), of lage niveaus van bloedplaatjes (bloedplaatjes). Bloedplaatjes spelen een rol in het bloedstollingsproces.

Symptomen van het HELLP-syndroom zijn onder meer hoofdpijn, misselijkheid, braken, zwakte, zich onwel voelen, zwelling van het gezicht of de armen, gewichtstoename, pijn in de rechterbovenbuik, bloeding en toevallen.

Het HELLP-syndroom komt voor bij 1-2 van de 1000 zwangerschappen. Bij zwangere vrouwen met hoge bloeddruk (pre-eclampsie) of toevallen (eclampsie) neemt het risico op het ontwikkelen van het HELLP-syndroom toe tot 10-20 procent. Dit syndroom treedt meestal op in het 3e trimester van de zwangerschap of bij een zwangerschapsduur van 26-40 weken. Maar in sommige gevallen treedt het HELLP-syndroom op na de bevalling.

Oorzaken van HELLP Sindrom-syndroom

De exacte oorzaak van het HELLP-syndroom bij zwangere vrouwen is niet bekend. Er bestaat een vermoeden dat het optreden van deze aandoening wordt veroorzaakt door pre-eclampsie of eclampsie tijdens de zwangerschap. Terwijl andere beschuldigingen antifosfolipidensyndroom zijn, een aandoening die het risico loopt bloedstolsels te veroorzaken.

De volgende factoren kunnen het risico van een zwangere vrouw op het ontwikkelen van het HELLP-syndroom verhogen:

• Lijdend aan hypertensie
• Meer dan 35 jaar oud
• Boven normaal gewicht of obesitas hebben
• Een voorgeschiedenis hebben van het HELLP-syndroom in een eerdere zwangerschap
• Lijdt aan diabetes
• Lijd aan een nierziekte.

Symptomen van het HELLP-syndroom

Symptomen van het HELLP-syndroom variëren, zoals zich onwel voelen, snel vermoeid raken, buikpijn rechtsboven, hoofdpijn, misselijkheid en braken.

Enkele andere symptomen van het HELLP-syndroom die ook kunnen optreden, zijn schouderpijn, pijn bij diep ademhalen, zwaarder worden dan normaal voor zwangere vrouwen, zwelling van het gezicht of de armen, tot visuele stoornissen. In zeldzame gevallen kunnen ook aanvallen optreden.

HELLP Sindrom-syndroom Diagnose

Artsen zullen vermoeden dat een patiënt het HELLP-syndroom heeft als er symptomen zijn, die worden bevestigd door een lichamelijk onderzoek. Lichamelijk onderzoek omvat onderzoek van de buik, leververgroting of de aanwezigheid van gezwollen lichaamsdelen.

Het HELLP-syndroom komt vaak voor tijdens het 3e trimester van de zwangerschap. Maar in zeldzame gevallen kan het HELLP-syndroom optreden voordat het 3e trimester begint of zelfs binnen 48 uur tot een week na de bevalling.

Symptomen van het HELLP-syndroom kunnen de symptomen van andere ziekten of complicaties nabootsen, zoals galsteenziekte, hepatitis en bloedstollingsstoornissen. Daarom hebben artsen aanvullende tests nodig, zoals bloedtesten die gericht zijn op het meten van het aantal rode bloedcellen, bloedplaatjes en leverenzymtests.

Om te bevestigen dat een patiënt het HELLP-syndroom heeft, zal de arts verschillende tests uitvoeren, waaronder:

• urine test, om het eiwitgehalte in het lichaam te controleren.
• MRI, om te bepalen of er een bloeding in de lever is, als er een vermoeden in die richting bestaat.

HELLP Sindrom-syndroombehandeling

Behandeling voor het HELLP-syndroom hangt af van de zwangerschapsduur en de ernst van de symptomen. In principe is het echter de beste manier om het leven van zowel moeder als baby te redden.

Bij een zwangerschapsduur van minder dan 34 weken zal de arts zich eerst richten op de rijping van de longfunctie bij de foetus. Vervolgens wordt beslist of de levering kan plaatsvinden of niet.

De volgende vormen van behandeling van het HELLP-syndroom kunnen door een arts worden gegeven voordat het geboorteproces klaar is:

• Volledige rust in het ziekenhuis, met regelmatig toezicht door artsen en verpleegkundigen
• Monitoring van de conditie van de foetus door middel van onderzoeken zoals biofysische tests met behulp van een sonogram, evaluatie van foetale bewegingen en niet-stresstests
• Bloedtransfusies worden gegeven wanneer het aantal rode bloedcellen lager is dan normaal
• Het geven van medicijnen, zoals corticosteroïden om de foetale longrijping te versnellen, antihypertensiva, aan anticonvulsiva in de vorm van magnesiumsulfaat.

Artsen zullen proberen om zwangere vrouwen met het HELLP-syndroom normaal te baren, vooral bij patiënten met een gezonde baarmoederhals en een zwangerschapsduur van 34 weken. Bevalling via keizersnede wordt vermeden vanwege het risico op complicaties, zoals bloedingen vanwege het lage aantal bloedplaatjes in het lichaam.

HELLP Sindrom Syndroom Preventie

In de meeste gevallen van zwangerschap kan het HELLP-syndroom niet worden voorkomen, omdat de oorzaak onbekend is. Er zijn echter verschillende manieren waarop zwangere vrouwen het risico op deze aandoening kunnen verminderen, namelijk:

• Leef een gezonde levensstijl door gezond voedsel te eten, zoals groenten, fruit, eiwitten en volle granen. Beweeg regelmatig om diabetes of hypertensie te voorkomen.
• Voer routinematige zwangerschapscontroles uit volgens het door de arts vastgestelde schema.
• Raadpleeg onmiddellijk een arts als u symptomen ervaart die verband houden met het HELLP-syndroom, pre-eclampsie of eclampsie, zodat deze onmiddellijk kunnen worden behandeld.

HELLP-syndroom Complicaties

Een aantal complicaties van het HELLP-syndroom zijn behoorlijk ernstig, waaronder:

• hartinfarct
• Leverruptuur of leverscheuring
• Acuut nierfalen
• Ademhalingsstelselaandoeningen
• Longoedeem (vochtophoping in de longen)
• Continu bloeden tijdens de bevalling
• Diffuse intravasale stolling (gedissemineerde intravasculaire coagulatie/DIC), namelijk bloedstolsels en bloedingen die tegelijkertijd optreden
• Placenta-abruptie, een aandoening waarbij de placenta vóór de bevalling gedeeltelijk of volledig van de baarmoederwand is gescheiden.