pictopub.com

De bijschildklier werkt om bijschildklierhormoon te produceren, een hormoon dat de calciumspiegels in het lichaam regelt. Soms kunnen deze klieren echter aangetast raken en overactief worden. Als gevolg hiervan wordt het geproduceerde bijschildklierhormoon overmatig en veroorzaakt hyperparathyreoïdie.

Er zijn 4 bijschildklieren in het menselijk lichaam. Elke bijschildklier heeft de vorm van een erwt en bevindt zich achter de schildklier in de nek.

De bijschildklier is verantwoordelijk voor de productie van bijschildklierhormoon dat verschillende voordelen heeft, namelijk:

• Reguleert de afgifte van calcium uit de botten in het bloed.
• Controle van de opname van calcium uit voedsel en drank in het spijsverteringskanaal.
• Verhoog de opname van calcium in de nieren en voorkom dat calcium via de urine wordt verspild.
• Stimuleert het lichaam om vitamine D aan te maken. Deze vitamine dient om de opname van calcium door het lichaam te verhogen.

Wanneer het lichaam een ​​tekort aan calcium heeft, produceren de bijschildklieren bijschildklierhormoon om het calciumgehalte in het lichaam te verhogen. Nadat de normale calciumspiegels zijn teruggekeerd, wordt het parathyroïdhormoon niet meer geproduceerd door de bijschildklieren.

In bepaalde gevallen kunnen de bijschildklieren echter te veel bijschildklierhormoon produceren en hyperparathyreoïdie veroorzaken.

 Symptomen van hyperparathyreoïdie

Hyperparathyreoïdie kan ervoor zorgen dat de hoeveelheid calcium in het bloed te hoog wordt (hypercalciëmie). Hyperparathyreoïdie veroorzaakt vaak geen duidelijke of specifieke symptomen.

Er zijn echter mensen met hyperparathyreoïdie die bepaalde symptomen voelen, zoals:

• Snel moe.
• Frequent urineren.
• Verminderde eetlust.
• Spijsverteringsstoornissen, zoals misselijkheid, braken, constipatie en maagpijn.
• Pijn in botten en gewrichten.
• Hartslag vertraagt.
• Psychische stoornissen, zoals vergeetachtigheid en depressie.

Daarnaast kan hyperparathyreoïdie er ook voor zorgen dat het gips broos wordt en gemakkelijk breekt (osteoporose) en de vorming van nierstenen.

Soorten hyperparathyreoïdie en hun oorzaken

Op basis van de oorzaak is hyperparathyreoïdie onderverdeeld in drie typen. Behandelingsstappen voor hyperparathyreoïdie variëren ook, afhankelijk van het type hyperparathyreoïdieziekte.

De volgende soorten hyperparathyreoïdie zijn:

Primaire hyperparathyreoïdie

Dit type hyperparathyreoïdie treedt op als gevolg van afwijkingen of in de functie van de bijschildklieren. Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen en de leeftijdsgroep van 50-60 jaar. Het optreden van primaire hyperparathyreoïdie is tot nu toe niet met zekerheid bekend wat de oorzaak is.

Er zijn echter een aantal factoren die uw risico op het ontwikkelen van primaire hyperparathyreoïdie kunnen verhogen, waaronder:

• Tumor of kanker van de bijschildklieren.
• Blootstelling aan straling, bijvoorbeeld bij bestralingstherapie.
• Genetische factoren.
• Bijwerkingen van medicijnen, bijv. lithium (geneesmiddelen voor de behandeling van een bipolaire stoornis).

Secundaire hyperparathyreoïdie

Secundaire hyperparathyreoïdie is een ziekte van hyperparathyreoïdie die wordt veroorzaakt door een langdurig laag calciumgehalte in het lichaam.

Verlaagde calciumspiegels zorgen er vervolgens voor dat de bijschildklieren actiever werken om de calciummineralen in het lichaam te verhogen, waardoor hyperparathyreoïdie ontstaat.

Secundaire hyperparathyreoïdie kan worden veroorzaakt door verschillende dingen, zoals onvoldoende inname van vitamine D en calcium, chronisch nierfalen, teveel fosfaat in het bloed, tot spijsverteringsstoornissen waardoor calcium moeilijk uit voedsel kan worden opgenomen.

Tertiaire hyperparathyreoïdie

Tertiaire hyperparathyreoïdie treedt op wanneer de bijschildklieren parathyroïdhormoon blijven produceren, ondanks behandeling voor de onderliggende oorzaak. Dit type hyperparathyreoïdie wordt vaak geassocieerd met nierfalen.

Patiënten met tertiaire hyperparathyreoïdie moeten bijna altijd worden gecontroleerd door een nierspecialist. Indien nodig kan de arts medicijnen voorschrijven chinacalcet voor de behandeling van tertiaire hyperparathyreoïdie bij patiënten met tertiaire hyperparathyreoïdie als gevolg van ernstig nierfalen en die dialyse nodig hebben.

Stappen voor het omgaan met hyperparathyreoïdie

Behandeling van hyperparathyreoïdie zal worden afgestemd op het type ziekte en de oorzaak ervan. Hieronder volgen enkele stappen voor de behandeling van hyperparathyreoïdie per type:

Behandeling van primaire hyperparathyreoïdie

Om primaire hyperparathyreoïdie te behandelen die mild is en geen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakt, zullen artsen gewoonlijk alleen periodieke controles uitvoeren om de calciumspiegels en de bijschildklierfunctie te evalueren.

Als hyperparathyreoïdie al ernstige gezondheidsproblemen of symptomen veroorzaakt, kan uw arts verschillende behandelingsstappen proberen, zoals:

• Bijschildklieroperatie. Deze operatie wordt uitgevoerd om een ​​overactieve bijschildklier te verwijderen. Deze operatie is vrij effectief bij het genezen van primaire hyperparathyreoïdie.
• Bisfosfonaatmedicijnen geven om te hoge calciumspiegels te verlagen. Deze methode kan alleen op korte termijn worden uitgevoerd.
• Toediening van medicijnen chinacalcetals de toestand van de patiënt een operatie niet toelaat.
• Medicijntoediening alendronaat, om aandoeningen van broze en zwakke botten te behandelen.

Behandeling van secundaire hyperparathyreoïdie

Behandeling van secundaire hyperparathyreoïdie is gebaseerd op de onderliggende oorzaak. Hieronder volgen enkele stappen om secundaire hyperparathyreoïdie te behandelen:

• Gebruik van vitamine D-supplementen

  Indien nodig kan de arts ook calciumsupplementen geven om het calciumgehalte in het bloed van de patiënt te verhogen.

• Drug gebruik chinacalcet

  Dit medicijn werkt om het niveau van bijschildklierhormoon geproduceerd door de schildklier te verminderen. Om secundaire hyperparathyreoïdie te behandelen, schrijven artsen gewoonlijk medicijnen voor chinacalcet gelijktijdig met vitamine D-suppletie.

• Chirurgische verwijdering van de bijschildklieren

  Een operatie om een ​​overactieve bijschildklier te verwijderen wordt meestal gedaan als de hyperparathyreoïdie niet verbetert met de behandeling of zeer ernstig is.

• Dialyse (hemodialyse)

  Als secundaire hyperparathyreoïdie wordt veroorzaakt door ernstige nierinsufficiëntie, dan zijn de behandelingsstappen die mogelijk moeten worden genomen dialyseprocedures.

Om te bepalen of de patiënt hyperparathyreoïdie heeft of niet, zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren samen met ondersteunende bloedonderzoeken om de niveaus van parathyroïdhormoon en calciummineralen te meten.

Als wordt bevestigd dat de bijschildklieren hyperparathyreoïdie hebben, zal de arts verdere behandeling geven op basis van de ernst van de ziekte en de oorzaak.

Om te voorkomen dat hyperparathyreoïdie zich ontwikkelt tot een ernstige ziekte, is het daarom belangrijk dat u regelmatig een arts bezoekt.